افت شاخص‌ های رشدی دانش‌آموزان در اثر آموزش مجازی

به گزارش کودک پرس ،مهشید رابطیان درباره تاثیرات اجتماعی و روانی پاندمی کرونا طی دو سال اخیر بر دانش‌آموزان، اظهارداشت: برای برخی کودکان و نوجوانان پذیرش در مدرسه و آغاز دوران تحصیل مصادف با پیدایی کرونا بود.

وی تصریح کرد: آموزش پیش‌دبستانی در جامعه ایران الزامی نیست و بنابراین در برخی خانواده‌ها، کودکان و نوجوانان آموزش‌های مربوط به قبل از دبستان را نیز تجربه نکرده و با آغاز دوران تحصیل و بروز بیماری کووید۱۹ و طبیعتا آموزش مجازی دچار برخی مشکلات در زمینه‌ یادگیری، پرورش و… شدند.

رابطیان افزود: برای نمونه، برخی از والدین کم‌سواد یا بیسواد بوده و نمی‌توانند در آموزش و یادگیری دروس آموزشی به فرزندان خود کمک کنند. همچنین برخی خانواده‌های بی‌بضاعت توان تهیه وسائل کمک آموزشی از قبیل تبلت و… را برای ارتباط با معلم و فراگیری دروس آموزشی نداشته و به منظور شرکت در کلاس‌های آنلاین دچار مشکل می‌شدند.

وی تاکید کرد: برخی از کودکان و نوجوانان به دلیل نبود امکانات ترک تحصیل کرده و ادامه آموزش را به دوران پس از کرونا و بازگشایی مدارس محول کردند.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان یادآور شد: اغلب کودکان و نوجوانان، با آموزش مجازی آشنا نبوده و درک صحیحی از ساختار کلاس آنلاین، نوع برگزاری، نحوه رفتار و عملکرد، برقراری ارتباط با مدرسین، دوستان و همسالان، تمرکز بر موضوعات آموزشی، نداشته و بنا بر این دلایل در تعلیم و آموزش نیز دچار مشکلات یادگیری شدند.

رابطیان گفت: برخی از مدارس و مراکز آموزشی در کلاس‌های آنلاین از دوربین و میکروفون استفاده کرده و از این طریق برقراری ارتباط دانش‌آموزان با معلم هم فراهم شده و طبیعتا آموزش و یادگیری ارتقا یافت.

وی افزود: با مشاهده دانش‌آموزان از طریق دوربین، واکنش و چگونگی رفتار و عملکرد کودکان و نوجوانان، میزان فهم و یادگیری دروس را به مدرس نشان داده و شرکت دانش‌آموزان در کلاس درس فعالانه‌تر می‌شد.

این روان‌درمانگر تصریح کرد: این امکان در مدارس پرجمعیت با کلاس‌های آموزشی ۳۰ تا ۴۰ نفره مقدور نبود و شیوه آفلاین از طریق ارسال فایل‌های آموزشی معلم برای کودکان، نیازمند همکاری پدر و مادر بود و طبیعتا والدین کم‌سواد یا بی‌سواد و ناتوانی در کمک به فرزندان باعث افت تحصیلی این دانش‌آموزان می‌شد.

رابطیان با اشاره به برخی مراجعان در این زمینه گفت: افت تحصیلی و میزان یادگیری، تضعیف مهارت خواندن و نوشتن، حل مساله، درک مطلب از تبعات مخرب آموزش مجازی در این دوران است.

وی با اشاره به تست‌های هوش یادآور شد: برگزاری تست‌های هوش از این دانش‌آموزان نشان می‌داد که توان یادگیری در کودکان طبیعی بوده و افت تحصیلی به دلیل کاهش کیفیت آموزش و ناتوانی در برقراری ارتباط دانش‌آموزان با آموزش مجازی است.

رابطیان ادامه داد: مدرسه اولین جامعه کودک پس از محیط خانواده است که ارتباطات اجتماعی، تعامل با همسالان و رفاقت‌ها در آن شکل می‌گیرد. کودکان و نوجوانان در این دو سال از این تعاملات اجتماعی هم محروم شده و برای برخی کودکان و نوجوانان که آغاز دوران تحصیل مصادف با پیدایی کرونا بود، این تعاملات به طور کل تجربه نشد.

این روانپزشک با تاکید بر اهمیت این ارتباطات اجتماعی گفت: تضعیف مهارت‌های ارتباطی، قطع ارتباط با اولیاء مدرسه و کاهش تعامل مدرسین و معلمین با مادران در راستای این آموزش مجازی اتفاق افتاد.

رابطیان با اشاره به برگزاری کنگره انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: در این کنگره که با هدف تاثیرات پاندمی کرونا برگزار شده بود نیز گفته شد، رشد شناختی، تکاملی، تعاملی، اجتماعی و رشد زبانی – بیانی کودکان و نوجوانان به دلیل شیوع این بیماری دچار مشکل شده و سطح یادگیری و تعاملات اجتماعی افت کرده است.

وی اضافه کرد: به اعتقاد برخی از تحلیلگران اجتماعی و روانشناختی همچنین بعضی از تاثیرات این همه‌گیری در سال‌های آتی مشخص خواهد شد. برخی از نوزادان در دوران این پاندمی متولد شده و در صورت تولد در یک خانواده داغدار، افسرده، غیرپویا بالتبع دچار مشکلاتی خواهند شد.

رابطیان یادآور شد: برخی از کودکان نیز به واسطه مشکلات رشدی – تکاملی (کودکان بیش فعال، مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم و…) با اختلال در یادگیری مواجه بوده و این قشر توسط معلمین و معاونین در محیط مدرسه شناسایی و به مراکز مربوطه ارجاع داده می شدند. آموزش مجازی این فرصت را هم از کودکان و نوجوانان سلب کرد.

آموزش مجازی و افزایش اعتیاد دانش‌آموزان به اینترنت

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: یکی دیگر از تبعات مخرب حذف آموزش حضوری، افزایش استفاده از فضای مجازی و اعتیاد برخی کودکان و نوجوانان به این فضا بود که با اتلاف هزینه، وقت و انرژی بسیاری همراه است. شماری از دانش‌آموزان همچنین با برخی از بازی‌های انلاین، شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های اینترنتی آشنا شدند که متناسب با سن کودکان نیست.

سیستم آموزشی کشور باید «نیمه حضوری – نیمه مجازی» باشد

رابطیان توضیح داد: امروز سیستم آموزشی کشور باید «نیمه حضوری – نیمه مجازی» باشد. اکنون باتوجه به بروز موج ششم کرونا با سویه اومیکرون نیز ترکیبی از آموزش حضوری و مجازی موثر خواهد بود. در ساختار آموزش مجازی نیز باید از سیستم‌های تصویری برای حضور فعال دانش‌آموزان بهره‌گیری شود.

وی عنوان کرد: تعداد دانش‌آموزان نیز در هر ساعت می‌تواند کاهش یافته و در عوض تعامل کودکان با آموزگار افزایش یابد. به خانواده‌ها به ویژه والدین آموزش داده شود که یادگیری فرزندان را کنترل کرده و اختلال در یادگیری و افت تحصیلی را به برطرف شدن در سال‌های آتی محول نکنند.

وی تاکید کرد: والدین تعلیم و آموزش فرزندان را بررسی کنند، مشکلات کودکان در تمرکز را جدی بگیرند، برای مراجعه به متخصصین مربوطه و درمانگران رفتاری و گاه تجویز دارو جبهه نگیرند.

این پزشک افزود: دانش‌آموزان هم باید در دوران آموزش مجازی از طریق ویدئو چت و… امکان تعامل با هم‌کلاسی‌ها، دوستان و همسالان را زیر نظر معلمان داشته باشند که تعاملات اجتماعی نیز تضعیف نشود.

رابطیان ادامه داد: با اتمام همه‌گیری کرونا، بازگشایی مدارس و برگزاری کلاس‌های حضوری، معلمان و کادر مدرسه هم انتظارات و توقعات از دانش‌آموزان را (باتوجه به تطیلی مدارس در این ۲ سال) کاهش دهند، بعضی از مباحث آموزشی گذشته را تکرار و یادآوری کنند و ذیل سایه تشویق و محیط گرم و پذیرنده مدرسه درصدد تقویت یادگیری و ارتقاء آموزش باشند.

وی تصریح کرد: پدر و مادر در درجه نخست والدین فرزندان (و نه معلم) بوده و در صورت مشاهده اختلاف و ناسازگاری، تنش و مجادله در خانواده به دلیل دخالت و مشارکت در آموزش فرزندان باید از نفر سوم (مثلا معلم خصوصی) برای تعلیم و پرورش استفاده کرده و نقش خود را در این زمینه کاهش دهند.