فیلمسازی برای کودکان و نوجوانان با روش‌‌های دهه ۶۰ جواب نمی‌دهد

به گزارش کودک پرس ،«امیرشهاب رضویان» کارگردان سینما با اشاره به آغاز فعالیت خود و چگونگی ارتباطش با فیلم‌های کودکان و نوجوانان اظهار داشت: من سال ۵۹ که شروع به فیلمسازی کردم، نوجوان بودم، ۱۵ سالم بود که به سینمای آزاد رفتم و با دوربین هشت میلی‌متری به یادگیری فیلمسازی پرداختیم؛ مناسبات ساخت فیلم با دوربین هشت میلی‌متری مثل فیلم میلی‌متری بود. هم تصویر را می‌دیدیم، هم قیچی می‌زدیم، صداگذاری می‌کردیم و… در آن زمان مجبور بودیم برای انتخاب بازیگر از بچه‌های هم سن خودمان کمک بگیریم.

این فیلمساز عنوان کرد: بازیگران اولین فیلم‌هایی که من ساختم، همه نوجوان فامیل و محله بودند. وقتی در زمان نوجوانی فیلم ساختم، نه به مسائل عمیق و فلسفی بلکه به تجربه‌های کوچکی که در سن کم داشتم، می‌پرداختم، درنتیجه فیلم‌های من همیشه تمی مرتبط با کودکان و نوجوانان داشت.

وی درباره اولین تجربه حضور خود در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان بیان کرد: سال ۷۰ که دانشجو شده بودم، با دوربین ۱۶ میلی‌متری فیلم ۱۳ دقیقه‌ای به نام «عصر دیروز» ساخته بودم. این فیلم قصه پسر بچه‌ای را روایت می‌کرد که هر روز صبح گوسفندی را روی دوش می‌گذاشت و با گله به چوپانی می‌رفت. روزی که در ده، عروسی بود، یکی از گوسفندهای او را برخلاف خواسته‌اش برای قربانی خریدند. صبح فردا که او به محل عروسی رفت متوجه شد که گوسفند کشته شده و تنها پوستی از آن باقی مانده است. این فیلم را سال ۷۴ در جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان شرکت دادم و به اصفهان دعوت شدم.

این فیلمساز ادامه داد: ارتباط اصلی من با جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان در همان سال‌های اواخر دهه ۶۰ بود؛ دانشجوی سینما بودیم و از طرف دانشکده به اصفهان می‌آمدیم. سال‌های خیلی خوبی بود و برای ما که دانشجو بودیم جذابیت زیادی داشت.

کارگردان «تابستان عزیز» درباره این فیلم و ایده شکل‌گیری آن اظهار کرد: این اثر بر اساس قدیمی‌ترین خاطره‌ای که از کودکی‌ام به خاطر دارم، ساخته شد. طرح یک خطی «تابستان عزیز» متعلق به اصغر فرهادی بود و درباره نوه‌ای بود که همراه با مادربزرگش به مشهد می‌رفت. با علیرضا محمودی شروع به نوشتن فیلمنامه کردیم و به‌تدریج ایده فوتبال را به آن اضافه کردیم و نوشتن آن هم چند ماه طول کشید. درنهایت «تابستان عزیز» را با بودجه خیلی کم ساختیم و به تهیه‌کنندگی مرحوم سیدکمال طباطبایی، فیلم خوبی از آن درآمد.

رضویان درباره «سفر زمان» نیز خاطرنشان کرد: من از لهجه داشتن و شهرستانی بودن، خجالت نمی‌کشم و خودم را انکار نمی‌کنم، درنتیجه از لهجه همدانی در فیلم «سفر زمان» خیلی خوب استفاده کردم. ما باید باور کنیم که ایران فقط تهران نیست.

این فیلمساز در بخشی دیگر از این گفت‌وگو با اشاره به لزوم توجه به ذائقه مخاطب در سینمای کودک ادامه داد: میزان آگاهی بچه‌های امروزی به واسطه رسانه‌های اجتماعی، دنیای مجازی، موبایل، کامپیوتر و اینترنت بسیار بالا رفته و ساختن فیلم مطابق میل آن‌ها سخت است، فرمول‌های دهه ۶۰ و ۷۰ دیگر جواب نمی‌دهد.

کارگردان «تهران ساعت ۷ صبح» در پاسخ به این پرسش که حاضر می‌شود تهیه‌کنندگی یک فیلم کودک و نوجوان را برعهده بگیرد، گفت: اگر فیلم خوبی باشد و باعث شود بچه‌ها بخندند، چرا همکاری نکنم؟ عمده فیلم‌های تولید شده امروزی را نمی‌توان برای بچه‌ای که نیازمند فیلم رویاپردازانه است، نمایش داد. برای تولید فیلم کودک موفق به یک نگاه کارشناسانه نیازمند هستیم و اگر اثر درست تولید شوند، موفق و پاسخگو می‌شود. هویت ملی و قصه خوب باید در فیلم کودک و نوجوان، به‌شکلی بروز داشته باشد. مثلا اگر هر سال یکی از قصه‌های «شاهنامه» را که درام در آن وجود دارد، برای کودکان به صورت فیلم تولید کنیم، مورد استقبال قرار می‌گیرد.

این تهیه‌کننده در پایان تاکید کرد: تمام امکانات ساختن فیلم کودک و نوجوان از جمله کارگردان، قصه‌نویس، منابع ادبی خوب که قابلیت تبدیل به فیلمنامه را دارند و… باید این داشته‌ها را مدیریت کرد.

سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوان از پانزدهم تا بیستم مهرماه سال جاری (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) در اصفهان برگزار می‌شود.