درد بیماری و طعم فقر/ قصه پرغصه نوجوان فوتبالیست یتیم در پایتخت تجاری و اقتصادی ایران

به گزارش کودک پرس ، روزگارمان به سختی می گذرد، به کمیته امداد مراجعه کرده ایم اما در جواب می گویند شرایط لازم برای تحت پوشش قرار گرفتن را ندارید، هزینه های درمانی و سایر مایحتاج زندگی را نمی توانیم تأمین کنیم و بخاطر همین هم کمتر به پزشک مراجعه می کردیم تا اینکه چند وقت پیش که پزشک گفت به علت کبود شدن پاهایت، برای پیگیری درمان باید به شیراز بروی و گرنه باید پاهایت قطع شوند؛ اما کسی را نداریم که هزینه های آن را بپردازد.

او راجع به انتشار عکس خود و خواهر هشت ساله اش که هر دو از بیماری دیابت رنج می برند، در فضای مجازی هم می گوید که تنها یکی دو نفر از همسایه ها به ما سر می زنند که یکی از آنها عکسی از ما تهیه و آن را منتشر کرده است.

علی می گوید که تنها امیدش به خداست و راضی به رضای اوست و هرچه خدا بخواهد را گردن می نهد، اما آرزویش این است که روزی بتواند روی پاهایش راه برود، دوباره به تعمیرگاه برگردد و فوتبال را از نو سر بگیرد.

انتشار عکسی از پسر نوجوان و دختر خردسال یتیم در فضای مجازی که هر دوی آنها از بیماری حاد قند خون رنج می برند و به علت فقر و عدم پیگیری برای درمان، هر دوپای این پسر نوجوان به شدت کبود شده به گونه ای که به گفته خود او، پزشک معالج، نظر به قطع جفت پاهایش داده است، این رسانه را برآن داشت که با یافتن منزل این دو یتیم و بررسی صحت و سقم خبر، در راستای رسالت حرفه ای خود اقدام کند.

برای یافتن نشانی این نوجوان و کودک یتیم، با یکی از دوستان که مربی گری باشگاه صبا نوین شهرک توحید در شرق بندرعباس را به عهده دارد و به گفته خود او، از قضا مربی فوتبال علی، نوجوانی که هم اینک بیماری قند خون او را خانه نشین کرده است را در کارنامه دارد، تماس گرفتم و قرار شد پس از هماهنگی با خانواده این دو بیمار، از آنها عیادت کنیم.

قرار دیدار با ایتام بیمار قبل از نماز مغرب و عشا است، منزل شان در محله کپرنشینان شهرک توحید واقع شده، زنگی برای خبردار کردن صاحبخانه وجود نداشت، پس از به صدا درآوردن درب خانه، یکی از همسایه ها که به عیادت بچه ها آمده، درب را برایمان باز و ما را به سمت اتاق بچه ها راهنمایی می کند.

علی 17 ساله که بخاطر بیماری، بدنش بسیار نحیف و تکیده شده است و معصومه 8 ساله که هر دو از بیماری شدید دیابت رنج می برند، روی تخت رنگ و رو رفته ای نشسته و به گرمی از ما استقبال می کنند؛ فضای خانه بیانگر شرایط بد اقتصادی این خانواده است، تنها دو اتاق(کپرگونه) سرپناه علی و معصومه و مادرشان است و گرمای هوای اتاق به علت فرسوده بودن کولر، برای بچه ها آزاردهنده بود.

گفتگو که آغاز شد و خود را خبرنگار معرفی کردم، علی که پس از فوت پدر، روزی نان آور خانه بوده، احساس شرم می کند و می گوید که دوست ندارد مورد ترحم قرار گیرد و معتقد است که تحمل درد بیماری به مراتب بسیار آسان تر از تحمل احساس ترحم است، اما پس از بیان شفاف نیت مان از این دیدار، به تشریح چگونگی اطلاع خود از این بیماری و عاقبت زمین گیر کردنش می پردازد.

10 سال پیش بود که به پزشک عمومی مراجعه کردم و پس از انجام آزمایش های مختلف، تشخیص داد که به بیماری قند خون مبتلا هستم. چون پس از مرگ پدر نان آور خانواده بودم و در یک تعمیرگاه شاگردی می کردم، توانستم تا چند وقتی مرتب به پزشک مراجعه و دارو تهیه کنم، اما کم کم با شدت گرفتن بیماری، رمق راه رفتن هم از من گرفته شد و یک سال است که خانه نشین شده ام.

کسی را جز خدا نداریم و بخاطر نداشتن پول، نتوانسته ام به توصیه پزشک برای مداوا به شیراز بروم و روز به روز کبودی پاهایم بیشتر و بیشتر می شود، در ضمن پزشک معالجم توصیه کرده که باید تنها از میوه ها برای تغذیه ام استفاده کنم، این در حالی است که ما برای تهیه نانمان هم در مذیقه ایم.

این نوجوان که روزی در زمین چمن مصنوعی باشگاه ورزشی فدک شهرک توحید همانند غزالی چالاک به دنبال توپ این سو و آن سو می دوید، امروز و در بحبوحه جام جهانی که همه برای برنده های آن هورا می کشند، از نامهربانی ما آدمها و در گوشه ای از شهری که عنوان پایتخت تجاری و اقتصادی را یدک می کشد، از درد به خود می پیچد و اشک می ریزد.

افراد خیر و نیک اندیشی که تمایل دارند در امر خیر حمایت از روند درمان علی و خواهرش معصومه مشارکت داشته باشند می توانند کمک های نقدی خود را به شماره کارت 6037691626475578 بانک صادرات به نام علی امیری(نوجوانی که بخاطر بیماری قند خون زمین گیر شده) واریز کنند.

پیرو رسالت دینی و حرفه‌ای خود، داستان وضعیت و شرایط زندگی علی و معصومه را که نیازمند دستگیری خیرانی و دست‌های سخاوتمندی است که قلبشان برای همنوع خود می‌تپد منتشر کرده است و مخاطبان سخاوتمند می‌توانند برای حمایت از این دو یتیم به خبرگزاری شبستان مراجعه کنند. بیماران کم بضاعتی که شرایط لازم را برای تحت پوشش کمیته امداد ندارند؛ علاوه بر تحمل درد ناشی از بیماری، طعم تلخ فقر و نداری را بیش از دیگر فقرا نمی چشند.

منبع: شبستان