بومی‌سازی ادبیات کودک راهی برای جهانی شدن
همزمان با روز جهانی کودک به این مساله توجه شده که ادبیات کودک ما قابلیت جهانی شدن دارد؟ برخی منتقدین بر این باورند که آثار ایرانی به درستی ترجمه نمی‌شود و یا آنچه انتخاب می‌شود، مخاطب جهانی ندارد.
به گزارش کودک پرس شهرام اقبال‌زاده، مترجم و منتقد ادبیات کودک و نوجوان از جمله کسانی است که می‌پندارد بومی‌گرایی، راهی برای جهانی شدن این نوع ادبیات است و نویسندگانی که به این موضوع توجه می‌کنند می‌توانند نظر مردم دنیا را به خود جلب کنند و کار متفاوتی ارائه دهند.
اقبال‌زاده گفت: یکی از ویژگی‌های ادبیات، انتقال فرهنگ است و نویسندگان ما باید به فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی و ویژگی‌های بومی توجه کنند اما مخاطب امروز و نیازها و دغدغه‌هایش را هم بشناسند و بدانند کودک امروز بازیگوش و در عین حال کُنش‌گر است و وسایل ارتباط جمعی چون اینترنت و موبایل را می‌شناسد.
به گفته نویسنده «ترجمه برای کودکان» برای معرفی ادبیات کودک و نوجوان ایران به مردم سایر کشورها باید برنامه‌ریزی درست و دقیقی وجود داشته باشد. یک زمان قرار بود سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، متن‌هایی را انتخاب و ترجمه کند اما این اتفاق نیفتاد. از سوی دیگر، ما مرکزی داریم با عنوان «مرکز ساماندهی ترجمه» که معلوم نیست برای ترجمه ادبیات کودک چه کرده و چه برنامه‌ای در نظر گرفته است؟ به هر حال، ظرفیت‌های خوبی در ادبیات ما وجود دارد که باید شناسایی و معرفی شوند او بی‌گمان لازمه این کار برنامه‌ریزی هدفمند و صرف بودجه است.
اقبال‌زاده، ترجمه آثار داستانی در حوزه کودک و نوجوان را ضروری می‌داند و می‌گوید: هوشنگ مرادی‌کرمانی، شناخته‌شده‌ترین چهره ادبیات کودک و نوجوان ایران، برای مردم جهان است اما ما نتوانسته‌ایم همه کارهای او را ترجمه کنیم و ترجمه‌های موجود هم، چنگی به دل نمی‌زند و و خوب و تاثیرگذار نیست. بنابراین ضروری است سازمان‌ها و ناشران دولتی که دغدغه برگشت سرمایه ندارند، در درجه نخست بازار جهانی را بشناسند و در وهله بعد، مترجمی را انتخاب کنند که زبان مقصد و مبدا را به خوبی می‌شناسد وگرنه حتی با ترجمه آثار هم راه به جایی نمی‌بریم و به بازار جهانی دست پیدا نمی‌کنیم.
منبع: مهر
تمامی حقوق قانونی مطالب، متعلق به سایت کودک پرس میباشد .
طراحی ، راه اندازی و پشتیبانی : راهکار وب هوشمند
ارسال نظر