نهنگهای آبی
تنها نگذاشتن فرزندانمان با فضای مجازی «نهنگهای آبی»
چرا افراد ناشناس و بدخواه از آن سر دنیا می توانند اعتماد بچه های ما را به خود جلب کنند؛ به گونه ای که حاضر شوند به دستور آنها خودشان را بکشند، ولی ما که در کنارشان هستیم نمی توانیم؟!
به گزارش کودک پرس، چالش «نهنگ آبی» در سال ۲۰۱۳ توسط یک دانشجوی روسی اخراج شده از دانشکده روان شناسی طراحی شده است. او معتقد است با این کار می خواسته کسانی که احساس می کنند مفید نیستند را به خودکشی وادار و جامعه را از وجود آنها پاک کند. دراین بازی طی پنجاه روز مخاطبان (که عمدتا نوجوان هستند) به انجام کارهای خطرناک و نامتعارف تشویق می شوند که مرحله نهایی آن خودکشی است.
اساس کار این بازی جلب اعتماد مخاطب و بهره گیری از نقاط ضعف و مشکلات او است. طبیعتا وجود جذابیت های پنهان و تحریک حس کنجکاوی و هیجان طلبی نیز در تشویق افراد برای پیوستن به این بازی بی تاثیر نیست.
این بازی اگرچه در نوع خود ممکن است اولین باشد ولی مطمئن باشید که آخرین نیست. فضای مجازی در کنار مزایای فراوان خود، بستر شکل گیری مشکلات روحی، روانی، اخلاقی و فرهنگی فراوان است؛ مشکلاتی گاه بسیار آزاردهنده و پرهزینه. نه می توان این فضا را کاملا مسدود کرد و نه می توان افراد، به خصوص نوجوانان و جوانان را در آن به حال خود رها کرد. فقط باید آنها را نسبت به خطرات موجود در این فضا «آگاه و هشیار» کرد.
لازمه آگاهی سازی فرزندان این است که قبل از آن خود بزرگتر ها (از والدین گرفته تا معلمان و دیگر کسانی که با بچه ها در ارتباط اند) درباره آنچه در فضای مجازی می گذرد اطلاعات لازم و درست را به دست آورند.
غیر از آگاهی بخشی به فرزندان، «نظارت» بر رفتار آنها در فضای مجازی هم لازم است. آنها به کدام سایت ها و کانال ها سر می زنند؟ در کدام گروه ها عضو اند؟ چه مطالبی را دانلود می کنند؟ چه بازی هایی را در گوشی های خود دارند؟ البته این نظارت باید به صورت دوستانه و حساب شده باشد نه مچگیری و جنگ و دعوا.
فرزندان می توانند به راحتی رفتارهای خود در فضای مجازی را از چشم والدین مخفی کنند. بنابراین اگر می خواهید «آگاهی بخشی و نظارت» شما تاثیری داشته باشد بایستی دوستی و رفاقت و دلسوزی خودتان را به آنها اثبات کنید تا شما را مشاور امین خود بدانند و به شما اعتماد کنند.
چالش ها و خطرات بعدی فضای مجازی در راه است (شاید هم اکنون شروع شده است). برای مواجهه باآنها برنامه ریزی و خود را آماده کنیم، قبل از آن که فرزندان بیشتری قربانی ناآگاهی و بی خیالی ما بزرگترها شوند.
درخواستی از پدر و مادرها: بیایید ما هم یک چالش به راه بیاندازیم. یک برگه کاغد برداریم و روی آن بنویسیم که تاکنون چند دقیقه با فرزندان خود درباره فضای مجازی صحبت کرده ایم. بعد این مقدار زمان را مقایسه کنیم با ده ها هزار ساعتی که تهیه کنندگان برنامه هایی چون نهنگ آبی برای از بین بردن فرزندان مان هزینه کرده اند.
و یک سوال دیگر: چرا افراد ناشناس و بدخواه از آن سر دنیا می توانند اعتماد بچه های ما را به خود جلب کنند؛ به گونه ای که حاضر شوند به دستور آنها خودشان را بکشند، ولی ما که در کنارشان هستیم نمی توانیم؟ چه کسی چراغ رابطه را خاموش کرده است؟
منبع:خبرگزاری مهر
برچسب ها :
تمامی حقوق قانونی مطالب، متعلق به سایت کودک پرس میباشد .
طراحی ، راه اندازی و پشتیبانی : راهکار وب هوشمند
ارسال نظر