به گزارش کودک پرس، بنیادی، راهکارهای تحقق تربیت اسلامی را مستلزم تعریف یک چرخه کامل دانست و با بیان اینکه به صورت افراطی و یا جزئی نمیتوان این هدف را عملیاتی کرد گفت: چند عنصر برای تحقق تربیت اسلامی در مدارس به عنوان اضلاع یک مثلث حکومتی از اهمیت برخوردار هستند.
وی یکی از این اضلاع را خانواده برشمرد و گفت: خانواده باید خود را مسئول تربیت اسلامی کودکش بداند و این مهم را صرفا به مدارس، معلمان و مربیان محول نکند کما اینکه سالهای ابتدایی زندگی کودک از مهم ترین اهمیت برخوردار هستند و فرد با بیشترین تأثیرپذیری از خانواده میتواند لباس معرفت را بر تن کند. تأثیر خانواده بر فرزند با ورورد آنان به مدرسه نیز از بین نمیرود بلکه شاخصههای تأثیرگذار متنوع دیگری نیز به آن اضافه میشود.
بنیادی با تأکید بر اینکه خانواده باید تحت آموزشهای مستقیم و غیرمستقیم قرار گیرد تا نحوه ارتباط و راهکارهای تربیتی را به بهترین نحو بیاموزد تصریح کرد: نگرش خانواده در پرورش کودک بسیار تأثیرگذار است و زیربنای تربیت کودک محسوب میشود به نحوی که اگر خانواده تفکری مبنایی نداشته باشد و از منبع غنی تعالیم اسلامی بهرهمند نباشد نه تنها نمیتواند تأثیر مطلوب تربیتی داشته باشد بلکه مبانی فکری فرد را از کودکی به بیراهه نیز میکشاند.
مدرسهای که ضد تربیت عمل میکند
این پیشکسوت آموزش و پرورش از دیگر موارد مهم در تحقق تربیت اسلامی را گروه همسالان و مدرسه خواند و گفت: مدرسهای که به کودک احساس آرامش ندهد و دوست داشتنی تر از خانه نباشد ضد تربیت اسلامی عمل میکند. عناصر نیروی انسانی مدرسه همسالان، مدرسان و مربیان هستند و برای تأثیرگذاری بر دانشآموزان باید مزین به زیور اخلاق باشند.
وی با بیان اینکه هیچ چیزی نباید در مدارس از سوی معلمان و مربیان عملیاتی شود مگر اینکه منبعث از قرآن و عترت باشد، گفت: هم معلمان به لحاظ نحوه رفتار با دانشآموز و هم محتوای درسی به واسطه تأثیرگذاری بر فرد باید از ظرافت خاصی برخوردار باشد.
خدمتگذار تربیتی مدرسه نیستیم
بنیادی ضلع سوم در تحقق تربیت اسلامی را جامعه خواند و گفت: حاکمیت و حکومت همه اجزای جامعه را در برمیگیرد ولی نهادهای مختلف خود را خادم نسل آینده و خدمتگذار مدرسه نمیبینند. مسجدی که در کنار مدرسه شکل گرفته باید خود را در برابر دانشآموزان مسئول بداند این در حالی است که سه ضلع این مثلث از یکدیگر جدا ماندهاند و این پازل به درستی شکل نگرفته است.
وی چرخه تعریف شده برای تربیت را ناقص ارزیابی و عنوان کرد: با مدینه فاضله رسول اکرم(ص) در زمینه تربیت اسلامی فاصله زیادی وجود دارد و این نیز به سبب محدودیتهایی بوده که نظام همواره با آن روبرو بوده است. دشمن ما را با خود درگیر کرده است اما مدیریت تربیتی و فرهنگی ما نیز مناسب نبوده است.
این خادم القرآن، کودک را در خانه با بهرهمندی از ماهواره و فضای مجازی، در مدرسه با گروه همسالانی که بعضا از صلاحیت برای دوستی برخوردار نیستند و یا مربیان ناکارآمد که گفتار و عمل یکسانی ندارند و در جامعه با انواع آسیبهایی که به چشم میبند مورد تهدید برشمرد و گفت: این ضربهها تأثیرات جبران ناپذیری بر کودک دارد که گاهی سالیان سال نیز اثرات آن از بین نمیرود.
ترسیم وجود خالق در پی تدریس علوم
وی از جمله خلأهایی که در مدارس وجود دارد و تربیت کودک را تهدید میکند عدم انگیزه مدیر و مربی، مشغولیت ذهنی عوامل تربیتی در مدارس، چند شغله بودن معلمان، عدم ارتباط خانواده با مدرسه، نبود فضاهای تربیتی سالم معرفی کرد و گفت: نحوه صحیح و جذاب تدریس علوم میتواند دانشآموز را به دنیای کشف و خلق راهنمایی کند و از بطن درس مدرسه دانشآموز را متوجه نظم و قدرت حاکم بر طبیعت و وجود خالق کند.
بنیادی تربیت مدرس را یک رشته مهم ارزیابی و عنوان کرد: برخی افراد علم دارند اما قدرت انتقال علم و تدریس آن را ندارند. روانشناسی رشد، کودک و ارتباطات باید در مربی و معلم تقویت شده تا به لحاظ تربیتی بتواند به انسان اثرگذار در زندگی دانشآموز بدل شود.
کثرت کار، غفلت تربیتی به بار آورده است
وی در ادامه افزود: گستردگی فعالیتهای آموزشی در مدارس تبدیل تهدید به فرصت را از بین برده است و کثرت کار باعث غفلت تربیتی شده است. این امر با تغییر وزرا اصلاح شدنی نیست بلکه نیاز به تبدیل آموزش و پرورش از یک وزارتخانه به یک نهاد حکومتی دارد تا تمام نهادها و اجزا خود را در برابر مدرسه و دانشآموز مسئول بدانند و هم راستا با تربیت وی گام بردارند.
منبع :خبرگزاری ایکنا
ارسال نظر