امواج WiFi همواره به این دلیل که در موارد متعددی از جمله ارتباطات و مکان‌‌یابی‌های جغرافیایی مورد استفاده است، بسیار تحت بررسی قرار داشته و دارد. این امواج امروزه به قدری پر کاربرد هستند که بیشتر کاربران روز و شب خود را در بین این امواج ‌می‌گذرانند؛ اما آیا براستی امواج WiFi خطرساز هستند و تاثیر آنها بر بدن انسان چیست؟

امروزه استفاده از تکونولوژی و گوشی های هوشمند در اختیار کودکان نیز قرار گرفته که این تکنولوژی علاوه بر بی تحرکی و کاهش روابط اجتماعی سبب شده تا بسیاری از بازیهای کودکان نیز به فراموشی سپرده شوند.

تربیت درست کودکان و نوجوانان با استفاده از راهکارهای علمی و روان شناسانه آرزوی همه پدران و مادران در سراسر جهان است؛ اما جامعه اسلامی به این مقدار بسنده نمی کند و ایجاد پشتوانه دینی و فرهنگی در فرزندان این مرز و بوم مقدس را نیز می جوید. برای دستیابی به این هدف والا، به برنامه هایی نیاز است که افزون بر راهکارهای علمی و روان شناختی، از دستورهای دینی نیز بهره برده باشد.

آیا کودکان در حال معتاد شدن به تکنولوژی هستند؟ هر روز تصاویر و ویدئوهای بسیاری از بچه‌های کوچکی را می‌بینیم که به خاطر این که از بازی با تبلت‌هایشان محروم شده‌اند، داد و فریاد می‌کنند و هر بار بیش از پیش از مضرات این دستگاه‌ها مطمئن می‌شویم

در این یادداشت مثال هایی از تشابه میان وابستگی به مواد و استفاده از تبلت آورده ام تا مطلب را روشن تر توضیح بدهم. با این وجود عمدا نامی از واژه اعتیاد نبرده ام زیرا اعتقاد دارم که به کار بردن برچسب اعتیاد، به غیر از اینکه موضوع را پیچیده و ترسناک نشان بدهد، سودی برای ما ندارد.

متاسفانه برخی از والدین برای اینکه بچه شان را از سر خود باز کنند و او را ساکت نگه دارند، تلفن همراه را به دست او می دهند تا با آن سرگرم شود. اما آیا دوست دارید فرزندتان را به قیمت از دست دادن سلامتی اش سرگرم کنید؟ عده ای بر این بارو هستند که باید با زمانه پیش رفت و درها را به روی تکنولوژی های جدید باز کرد. اما عده ای دیگر می خواهند بچه هایشان حداقل تا ده یا دوازده سالگی از هیولای تکنولوژی در امان بمانند.

احساس نارضایتی کودکان از اسباب بازی ها و… و اعتراض آن‌ها به پدر و مادر، مشکل جدید خانواده پس از تأثیر پیام ها در کودکان است.

روانشناسان معتقدند که تا قبل از ۲ سالگی مهم ترین ویژگی برای اتاق کودک آرامش و ثبات است، چرا که هرتغییر و حذفی در اتاق در ذهن کودک به معنای نابودی آن شیء است. بنابراین نمی تواند نقشه ذهنی درستی از محیط اطرافش داشته باشد، در نتیجه اگر ثبات نباشد کودک احساس آرامش نمی کند و نمی تواند با فضا ارتباط خوبی برقرار کند.