همزمان با ثبت‌نام مدارس؛
تاثیر اخراج اجباری دانش‌آموزان افغان از مدارس
مشکلات دانش‌آموزان افغانستانی با مدارس ایران موضوعی است که هر سال با آن روبه‌رو می‌شویم.
به گزارش کودک پرس ، مشکلات دانش‌آموزان افغانستانی با مدارس ایران موضوعی است که هر سال با آن روبه‌رو می‌شویم. هرسال قبل از آغاز سال باید در مورد اینکه دانش‌آموز افغانستانی را ثبت‌نام نکرده‌اند، نوشته و با آغاز سال از اخراج‌شان از مدرسه و شکایت خانواده‌ها در مورد اینکه چرا فرزندشان با دانش‌آموزان افغانستانی پشت میز می‌نشینند،بنویسیم.
حالا شاید تکرار همان داستان قدیمی است؛ اخراج 10 دانش‌آموز افغانستانی از مدرسه‌ای در کرمان که هیاهوی زیادی را به دنبال داشته است.
خبر و عکس‌ها این‌طور نشان می‌دهد که 10 دانش‌آموز دختر افغانستانی اخراج شده‌اند و وقتی پیگیر جزئیات اخراج این دانش‌آموزان می‌شویم به اینجا می‌رسیم که در پنج کیلومتری مدرسه زینبیه مدرسه‌ای برای دانش‌آموزان افغانستانی ساخته شده و از آنها خواسته‌اند که 10 روز بعد از آغاز سال تحصیلی به آن مدرسه بروند. خانواده این چند دانش‌آموز افغانستانی به دلیل دوری راه نپذیرفتند و به گفته مسئولان آموزش و پرورش قرار بر این است تا زمانی که وسیله ایاب و ذهاب این دانش‌آموزان فراهم شود، در همان مدرسه بمانند، اما ظاهرا فردای آن روز وقتی دانش‌آموزان افغانستانی سر کلاس رفته‌اند، مورد تمسخر قرار گرفته‌اند.
ماجرای دانش‌آموزان افغانستانی به همین جا ختم نشده است و در همین چند روز آغاز مهرماه مسئولان شهر شاهدیه در یزد تصمیم داشتند مدرسه‌ای را به دانش‌آموزان افغانستانی اختصاص بدهند که با مخالفت دانش‌آموزان افغان روبه‌رو شده‌اند و مسئولان مدرسه حالا به آنها یک ماه فرصت داده‌اند که مدرسه دیگری را پیدا کنند.
مسئول آموزش و پرورش کرمان درمورد شرایط دانش‌آموزان افغانستانی مدرسه زینبیه گفت: «کسی اخراج نشده و فقط قرار است این دانش‌آموزان به مدرسه دیگری بروند.» همچنین مسئول آموزش و پرورش یزد هم به «فرهیختگان» گفت: «در یکی از مدارس این استان تعداد دانش‌آموزان افغانستانی به دانش‌آموزان ایرانی غالب بود، به همین دلیل قرار شد آن مدرسه به مدرسه مختص اتباع تغییر کند.» وی افزود: «در حال حاضر 15 هزار دانش‌آموز افغانستانی در 700مدرسه استان یزد درس می‌خوانند و33مدرسه خاص اتباع بیگانه در این استان وجود دارد.»
اما اگر بخواهیم واقعیت را ببینیم این است که تعدادی دانش‌آموز به هر دلیلی با خانواده‌هایشان به ایران مهاجرت کرده‌اند و حالا نباید به خاطر افغانستانی بودن‌شان از درس محروم شوند. زمانی که مدارس دولتی برای اینکه دانش‌آموز افغانستانی را ثبت‌نام کنند، از آنها شهریه می‌گیرند، نباید به هر دلیلی اخراجش کنند یا اینکه این افراد را ثبت‌نام نکنند.
آسیب‌های جبران‌ناپذیر در آینده
اگر بخواهیم وضعیت دانش‌آموزان افغانستانی را از زاویه دیگر مورد بررسی قرار دهیم، متوجه خواهیم شد آسیبی که به دانش‌آموزان و به آینده‌شان وارد می‌شود، جبران‌ناپذیر است.
مصطفی تبریزی، جامعه‌شناس گفت: «وقتی ریشه آسیب‌های اجتماعی را بررسی می‌کنیم، متوجه می‌شویم رفتاری در کودکی فرد باعث شده که امروز به یک آسیب اجتماعی تبدیل شود؛ البته این نگاه کلی است، ولی در مورد دانش‌آموزان و کودکان باید به شکلی رفتار کرد که آینده آنها ساخته شود نه خراب.»
وی افزود: «دانش‌آموزی که امروز توسط دوستانش مورد تمسخر قرار می‌گیرد، در آینده نمی‌تواند به هیچ‌کس به‌عنوان دوست اعتماد کند و هزار و یک مشکل روحی برایش به وجود می‌آید. یا دانش‌آموزی که از مدرسه که اولین اجتماع کوچک زندگی‌اش طرد می‌شود، چطور می‌تواند در آینده اعتمادبه‌نفس این را داشته باشد که وارد جامعه شود.»
تبریزی ادامه داد: «وقتی چنین رفتارهایی را بررسی می‌کنیم، خوش‌بینانه‌اش این است که دانش‌آموزان منزوی می‌شوند و در آینده اعتمادبه‌نفس ندارند، اما این طردشدگی‌ها روی دیگری هم دارد و ممکن است وقتی بزرگ می‌شوند به خلاف و هزار کار دیگر کشیده شوند و تنها دلیلش این است که در کودکی توسط جامعه و مدرسه پذیرفته نشده‌اند.»
این جامعه‌شناس گفت: «فرقی بین کودک افغانستانی و ایرانی وجود ندارد، چراکه هر آسیبی که به کودکی وارد می‌شود، آینده‌اش را خدشه‌دار می‌کند و بار همان خدشه روی جامعه و مسئولان است، پس بهتر است با کودکان درست رفتار کنیم و به هر دلیل روحیه‌شان را خدشه‌دار نکنیم تا خودمان آینده بهتری داشته باشیم.»
تبریزی ادامه داد: «بارها در بررسی‌هایمان از افراد معتاد، دزد، کارتن‌خواب و… به این نتیجه رسیده‌ایم که عقده‌ای در کودکی آنقدر بزرگ شده که چنین آسیبی را به وجود آورده است. وقتی پای حرف‌های این افراد می‌نشینیم، به این نتیجه می‌رسیم که اگر مدیر مدرسه، پدر خانواده، بچه‌های محل و… فلان رفتار را نمی‌کردند، الان با یک فرد آسیب‌دیده روبه‌رو نمی‌شدیم.»
وی تاکید کرد: «مسئولان آموزش و پرورش و هر سازمان و ارگانی که با کودکان و دانش‌آموزان در ارتباط هستند، بهتر است رفتارهایشان به شکلی باشد که آینده دانش‌آموزان خراب نشود.»
تبریزی معتقد است که با رفتارهای نادرست، کودکانی خشن و پر از عقده پرورش می‌دهیم و بعد در آینده باید هزار و یک برنامه‌ریزی انجام بدهیم تا عقده‌های درونی همان کودکی را که حالا بزرگ شده است، برطرف کنیم.
منبع: فرهیختگان
برچسب ها :
تمامی حقوق قانونی مطالب، متعلق به سایت کودک پرس میباشد .
طراحی ، راه اندازی و پشتیبانی : راهکار وب هوشمند
ارسال نظر