ریشه قصه‌گویی در خانواده‌ها خشکیده است

به گزارش کودک پرس ، قصه و قصه گویی پیشینه دیرینه ای در ایران دارد. بچه ها می توانند از طریق قصه با حقایق زندگی و بسیاری از مفاهیم اخلاقی آشنا شوند. در سالهای اخیر  تحقیقات روانشناسان نشان داده است که قصه و قصه گویی در رشد هیجانی و عاطفی، مهارت های شنیداری، خلاقیت، حافظه و سلامت روان کودکان بسیار اثرگذار است. گفتگویی با «محمد قاسمی»، نمایشنامه نویس و نویسنده در مورد قصه و اهمیت آن ترتیب دادیم که بدین شرح است:

قصه گویی چه اهمیتی دارد؟

آنچه در هر حال ریشه و بنیان فرهنگی هر ملتی است، ادبیات شفاهی آن کشور است که سینه به سینه منتقل می شود. یکی از مسایل مهمی که در ادبیات شفاهی بوده و هست، قصه است.ذهن ما قصه ساز و قصه پرور است.ما به دنبال این هستیم که قصه بگوییم و قصه بشنویم و لذت ببریم. همین باعث شده که بخشی از مفاهیم اخلاقی و تربیتی را بر قصه بار کنند.

آیا قصه گویی در کشور ما کمرنگ شده است؟

بله. متاسفانه با وجود پیشینه ای که در امر قصه و قصه گویی داریم ، این مساله در کشور ما کم رونق شده است.

چه دلایلی باعث کم رونق شدن قصه گویی در کشورمان شده است؟

دلایل زیاد اجتماعی و فرهنگی در این امر دخیل هستند و باعث شدند که قصه گویی کم رونق شود. برنامه ای نداریم که مثل قدیم ادبیات شفاهی و داشته ها و تجارب خود را از طریق قصه بیان کنیم. علاوه بر اینکه در روابط معمولی خانواده نیز دچار گسست شدیم. اگرچه قصه گویی هنوز در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان وجود دارد اما متاسفانه قصه گویی دیگر در خانواده ریشه ندارد.

خانواده ها چه نقشی در ترویج قصه گویی و ترغیب بچه ها به قصه دارند؟

وقتی نگاه می کنیم، متوجه می شویم که نحوه ارتباط پدر و مادر با فرزندان تغییر کرده است . خانواده ها کارکرد قصه را فراموش کردند و از این ابزار استفاده نمی کنند. امروزه این ابزار مهم را نمی شناشند ، ابزاری که در گذشته بخش مهمی از اخلاق ، رفتار ، منش و سنت ها را از آن طریق به ما منتقل می کردند. در قدیم مادربزرگی بود که به ما قصه می گفت. ما در قالب قصه مسایل مختلفی را یاد می گرفتیم. از طریق قصه به ما یاد می دادند که امانت داری چیست و یا اینکه دروغ نگوییم . بدین ترتیب مجموعه ای از خوبیها و باید و نباید ها در ضمیر ناخوداگاه ما ثبت می شد و ما با آنها رشد کردیم و بزرگ شدیم. در حال حاضر نگاه نسل امروز و خانواده ها به قصه درست نیست. همین امر باعث شده که از این ابزار نتوانیم به درستی استفاده کنیم.

چه نهادیهایی می توانند در ترویج قصه گویی موثر باشند؟

یکی از نهادهای اثرگذار در ترویج فرهنگ قصه گویی وزارت آموزش و پرورش است. مربیان و معلمانی که با کودکان، خردسالان و نوجوانان سر و کار دارند، می توانند بخشی از آموزش خود را به قصه محول کنند. باید این حس را در بچه ها بوجود آورند که نسبت به قصه تقاضا داشته باشند. آموزش به گونه ای باشد که بچه ها از پدر و مادر و معلم بخواهند که قصه بگویند. در واقع باید در بچه ها احساس نیاز بوجود آورد.

منبع: شبستان