پسری ۶ ساله دارم که مبتلا به اوتیسم است. متأسفانه با وجود همه توصیهها و نسخه پیچیها نتوانستهام با او ارتباط برقرار کنم. چه روشهای مشخصی پیشنهاد میکنید تا بتوانم در برقراری رابطه با کودکم پیشرفت کنم. مشکل عمدهای هم که با او دارم این است که مطلقاً در برقراری ارتباط پیشقدم نمیشود. چه باید بکنم؟
به گزارش کودک پرس ، شکی نیست که با به دنیا آمدن کودک اوتیستیک، فشارهای روانی بسیاری به بافت خانواده تان، خصوصاً خود شما که مادر هستید، وارد شده است.
از آنجا که کودک شما نمیتواند برای رفع نیازهای خود براحتی ارتباط برقرار کند در نخستین قدم باید شرایط او را بپذیرید و درک کنید با اینکه حتی در برقراری ارتباط چشمی مشکل دارد ولی او هم عاشق شما است پس شروعکننده رابطه باشید.
در هرگونه تعاملی مانند صحبت کردن یا بازی کردن باید شما رابطه را شروع کنید تا شرایط کودک حالت پس رونده پیدا نکند. در موقعیتهای درمانی نیز باید کاملاً فعال باشید زیرا کودک مبتلا به اوتیسم زمان کوتاهی در هفته را در کلینیک میگذراند. به یاد داشته باشید که در زمانهایی که با هم در خانه هستید باید شما هم در زمینه درمان فعالیت داشته باشید.
در این خصوص باید با گفتاردرمان و کاردرمان پسرتان در ارتباط مستقیم باشید و راهکارهایی را که آنها پیشنهاد میدهند بدرستی اجرا کنید در این راه هیچ وقت ناامید نشوید و سعی کنید ارتباط با فرزندتان را هر روز بیشتر کنید و برای برقراری تعامل با دیگران بیش از پیش او را در محیطهای اجتماعی شرکت دهید.
منبع: روزنامه ایران
ارسال نظر