۱۸ تیرماه سالروز درگذشت «مهدی آذریزدی» پیر قصه‌گوی یزد، به پاس بیش از ۵۰ سال تلاش وی برای خلق آثاری که در این دنیای پرمشغله خاکستری، هنوز هم کودکان زیادی را شب‌ها با رویاهایی شیرین به خواب می‌برد، در تقویم کشورمان به عنوان روز ادبیات کودک و نوجوان ایران نامگذاری شده است.

فردا در تقویم رسمی کشورمان روز ادبیات کودک و نوجوان نام گرفته است؛ روزی که البته به نام‌های بزرگ بی‌شماری گره خورده است و باید گفت بسیاری از بزرگان ادبیات کشورمان عمرشان را پای خلق و نگارش کتاب‌ها و متن‌های مناسب برای این گروه‌های سنی گذاشته‌اند. هر چند چندان که باید به این بخش از ادبیات توجهی نشان داده نمی‌شود و در مقایسه با ادبیات بزرگسال با توجه کمتری روبه روست، اما بزرگ‌ترین مسئولیت را در عرصه کتابخوانی همین بخش از ادبیات، بر عهده دارد. چرا که می‌تواند کودکان و نوجوانانی کتابخوان و کتاب‌دوست بار بیاورد، هر چند همه این مسئولیت مهم بر عهده‌اش نیست، اما خواه ناخواه در این عرصه تاثیرگذار است و می‌تواند گام‌های بلندی را هم بردارد.

در تقویم کشور ۱۸ تیرماه به‌ نام ادبیات کودک نام‌گذاری شده است. روزی که سالروز درگذشت زنده ‌یاد مهدی آذریزدی، نویسنده سرشناس ادبیات کودک هم هست. در سال‌های اخیر در کشور ناشران زیادی در عرصه کودک ‌و‌ نوجوان متولد شدند و به تولید اثر پرداختند.

مهدی آذریزدی چهره شاخص ادبیات کودک و نوجوان است که شاید به حق بتوان ایشان را پدر ادبیات کودک و نوجوان نامید، هیجدهم تیرماه، مصادف است با سالمرگ درگذشت این انسان دوست‌داشتنی.

بیستمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، در مرحله منطقه‌ای با یاد مهدی آذریزدی پدر ادبیات کودک و نوجوان، و با حضور پنج استان در یزد شروع به کار کرد.

مهدی آذریزدی را باید یکی از نمونه‌های کار تمیز و خودجوش فرهنگی یا همان «آتش به اختیار» دانست که در روزگاری که کسی به فکر تربیت کودکان نبوده او دست به تالیف کتابی تربیتی زده است.

در چند سالی که از تصویب ‎روز ادبیات کودک و نوجوان سپری شده است هنوز موضوع‎ ‎ادبیات کودک و نوجوان به‌نحو شایسته مورد توجه قرار نگرفته و در این مناسبت در معیاری معمولی به تجلیل و بزرگداشت این نویسنده شهیر پرداخته شده است.

لازم است برای تقویت بنیادی، اعتقادی و فرهنگی نوجوانان و کودکان این سرزمین کتاب، شعر، نقاشی و… بنویسند و طراحی کنند چراکه کودکان و نوجوانان امروز بیش از هر زمانی نیازمند یک الگوی بومی هستند.