متاسفانه نادیده انگاشتن کودکان و نوجوانان از نهادهای عمومی و خانواده نشات می گیرد. این روزها شاهد هستیم که مادران برای فرزندان خود یک تبلت تهیه و او را با آن مشغول کرده اند و کودک را رها کرده اند درحالی که مادر باید در کنار کودک خود کتاب به دست بگیرد تا به فرزند خود کتابخوانی بیاموزد چرا که کتاب منبع تربیت انسان است.

کودکی دو دوره است. دوره اول که از تولد تا هفت سالگی است و دوره دوم از هفت تا حدود زمان بلوغ. در دوره اول، بهترین روش برخورد با کودک، بازی است و در دوره دوم، بهترین راهِ ارتباط با بچه، کارهای مشارکتی است. ضمن این که از همان کودکی باید حواسمان به رفتار و گفتارمان که مهم ترین الگوی بچه است، باشد. بچه ها هر آنچه را که در کودکی ضبط کردند در نوجوانی بروز می دهند و آن موقع دیگر برای اصلاح و تربیت خودمان یا آن ها دیر است.

اگر کودک شما که قبلا برای دویدن، بازی کردن و سر و کله زدن با دوستانش اشتیاق نشان می داد، حالا بازی با تبلت را ترجیح می دهد، حق دارید که کمی نگرانش باشید. استفاده از تبلت برای کودک لذت آنی و زیادی به همراه دارد اما به هیچ وجه نباید جایگزین فعالیت های طبیعی کودک مثل بازی کردن و … شود.

شعرهای کودکان برای آشنایی آن ها با تصویرسازی ذهنی بسیار مطلوب است.

لهجه ها باعث غنای زبان آن فرهنگ و در نتیجه بالندگی فرهنگ های بومی هستند. به همین دلیل تضعیف لهجه ها و گویش ها منجر به ضعیف شدن احساسات قومی- نژادی می شود.

فقر فرهنگی و اطلاعاتی در والدین بزرگ ترین مانع کنترل دسترسی کودکان به فضای مجازی سالم است که راهکار آن آگاه سازی والدین با برگزاری سمینارها، همایش ها و کمک رسانه های جمعی است.

عصر جدید با پیشرفت‌هایی که کرده است گذشته از اینکه تکنولوژی را ۱۸۰ درجه تغییر داده کار را هم به جایی رسانده که نگرش و ذائقه مردم عوض شود.

تأثیر تلویزیون‌ بر تـوانایی خواندن و دیگر‌ مهارت های‌ تحصیلی نه تنها به مـیزان وقت‌ صـرف‌ شـده برای تماشای تلویزیون بلکه به نوع بـرنامه‌ای کـه کودک تماشا می‌کند هم بستگی‌ دارد‌.