در گذشته بازی های هیجان انگیز و پرتحرک زیادی بین کودکان و حتی با مشارکت بزرگترها رواج داشت.

تفسیر نقاشی کودک گاهی می‌تواند به شناخت احساسات و خلق‌وخوی او کمک کند. البته نمی‌توانید همیشه و با قطعیت براساس نقاشی کودک، او را قضاوت کنید زیرا گاهی نقاشی تنها جنبه‌ سرگرمی دارد.

وقتی کودک، سوال نپرسد؛ دنیای پیرامونش را هم نمی‌تواند خوب بشناسد؛ منطق و عقلانیتش هم درست شکل نمی‌گیرد و فکرش، خلاق و نقاد نمی‌شود.

بازی، یکی از مهم‌ترین عوامل در تربیت اخلاقی کودک است. از طریق جهت دادن به تمایلات و انگیزه‌های کودک می‌توان او را در مسیر درست هدایت کرد.

فرزندانی که از دوران کودکی مسئولیت‌پذیر بار می‌آیند از احساس همدردی و محبت بیشتری نیز نسبت به دیگران برخوردارند.

«دو بار که تنها بمونه دیگه نمی ترسه»، «بذار یه روز تو خونه خودش تنها باشه ببینه در و دیوار ترس نداره».

بازی را باید جدی گرفت. بازی به والدین فرصت می دهد تجربیات، شناخت ها و مهارت های خود را به فرزندان انتقال دهند.

بچه‌ها متفاوت از بزرگسالان فکر می‌کنند و کودکان رویایی که خودشان ساخته اند را باور می‌کند.