یکی از بزرگترین دلایل رفتارهای بد کودکان، احساس ناتوانی و ناامیدی آنهاست. زمانی‌ که کودکان ابزارهای مورد نیاز برای کشف خودشان را داشته باشند، بهتر رفتار می‌کنند چون در این صورت بهتر مراقب خود هستند و به قول معروف کمتر صدای شما را در می‌آورند! و در صورت مواجهه با چالش‌ها درست‌ عمل می‌کنند.

والدین در تربیت فرزندان باید روش‌ها و رفتارهایی را به کار بگیرند که بتوانند فرزندانی قوی و با سلامت و قدرت روانی بالا بزرگ کنند. برای داشتن فرزندانی سالم به لحاظ جسمی و روانی راه آسانی پیش روی والدین نیست و برای رسیدن به نتیجه نسبتا مطلوب داشتن مطالعه کافی و ارتباط با متخصصان و مشاوره گرفتن از کارشناسان برای پدرومادرها الزامی است.

بچه‌ها معمولا فکر می‌کنند هرکاری که دل‌شان می‌خواهد، باید انجام بدهند. اگر هم چیزی خلاف میل‌شان باشد گریه می‌کنند، جیغ می‌زنند و یا با پرتاب کردن وسایل، اوقات‌تلخی می‌کنند. وقتی کودک درک کند که مرزهای تعریف‌شده و خوبی وجود دارد، یاد می‌گیرد که خودش را با شرایط وفق بدهد و به محدودیت‌ها احترام بگذارد.

اغلب والدین با مشکل عادت کردن خوابیدن کودک در اتاق آن ها مواجه هستند. جدا خواباندن کودک زمان و مهارت خاصی را می طلبد که باعث رشد رفتار اجتماعی و مسئولیت پذیری آن ها در آینده می شود.

معیارهایی که والدین برای کودک‌شان درنظر می‌گیرند، غالبا فراتر از توان واقعی او است، طبیعی است که کودک دچار نوعی احساس سرخوردگی می‌شود.

به کودک بیاموزیم که وقتی کسی را می‎رنجانیم، می‌توانیم به او پیشنهاد بدهیم که ما را ببخشد، اما چون یک پیشنهاد است، باید آمادگی شنیدن پاسخ منفی را هم داشته باشیم.

ایجاد حس مثبت در کودکان نسبت به حیوانات موجب بالا رفتن عزت نفس و اعتماد به نفس کودکان می‌شود. درواقع حیوانات می‌توانند در افزایش حس همدلی و ارتباطات غیر کلامی کودکان موثر باشند.

کودکی که در برابر توقعات بالا از خود قرارگرفته و خود را ناتوان به تطبیق به آن می‌بیند، به‌ مرور تصورش نسبت به توانمندی‌ هایش را از دست‌ داده و رفتار و عواطف غیر قابل‌ پیش‌بینی را از خود بروز می‌دهد.