موقعیت فعلی شما : خانه/کودکان خاص/مقالات
33518
۲۲ آبان ۱۳۹۶

آپراكسی چیست؟

اين اختلال با نوعي ناتواني در انجام ارادي (هدفمند) حركات مشخص مي شود، علي رغم اينكه حالت كشش ماهيچه ها عادي و طبيعي است و هماهنگي نيز دارند.

به گزارش کودک پرس ،آپراكسي، نوعي اختلال حركتي ناشي از آسيب ديدگي عصبي است. اين اختلال با نوعي ناتواني در انجام ارادي (هدفمند) حركات مشخص مي شود، علي رغم اينكه حالت كشش ماهيچه ها عادي و طبيعي است و هماهنگي نيز دارند. به عبارت ديگر، ماهيچه ها قادر هستند تا عملكرد طبيعي داشته باشند اما برنامه ريزي ناقص مغز مايع از انجام درست هدفمند حركات مي شود.

بیماری آپراکسی گفتاری در کودکان، که با عنوان CAS شناخته شده است، یک اختلال بسیار معمول بوده که کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. کودک مبتلا به این بیماری شرایط لازم برای صحبت کردن را ندارد و برای گفتگوی روان مشکلاتی داشته و سخن گفتن به صورت عادی برایشان دشوار می باشد.

برای این که اینگونه کودکان قادر به صحبت کردن درست باشند، مغز آن ها نیاز به یک برنامه ریزی دقیق داشته و عضلاتی که در هنگام سخن گفتن فعالیت می کنند، مانند لب ها، زبان و فک کودک، نیاز به حرکت های منظم و هماهنگ با مغز کودک دارند. همچنین، کودکان مبتلا به آپراکسی گفتاری برای تصمیم گیری در سرعت حرف زدن و ریتم بیان کلمات با مشکل روبرو می باشند، چون تمام ارگان های وابسته باید با هم و هماهنگ کار کنند تا کودک شما اجرای درستی در ادا کردن کلمات داشته باشد. برای این کار می توان از حرف زدن او با تلفن و یا موبایل کمک گرفت.

هنگامی که کودک مبتلا به آپراکسی دوران کودکی صحبت می کند، مغز او نمی تواند با حرکات عضلات لب ها فک و زبان هماهنگ باشد و از سخن گفتن درست اطمینان حاصل کند. در این مورد، مغز کودک قادر به ارسال سیگنال های درست به اندام های فعال در صحبت کردن در زمان مناسب نخواهد بود. این بدان معنی است که کودک دیر و دشوار شروع به سخن گفتن در زمان مناسب می کند، که برای حل این مشکل می توان کودک خود را وادار کرد تا با صحبت کردن مکرر، حرف زدن زیاد با موبایل و گفتاردرمانی، خود را کمک کند. هنگامی که کودک شما مبتلا به مشکل CAS است، به این معنا نیست که عضلات گفتاری فعال او ضعیف می باشند، بلکه به این معناست که مغزکودک شما نمی تواند به طور مستقیم عضلات مورد نیاز برای انجام این کار را هدایت کند.

بیماری آپراکسی دوران کودکی در اصل یک بیماری عصبی محسوب می شود. در اغلب موارد، این بیماری مادرزادی است. کودکی که مبتلا به آپراکسی دوران کودکی می باشد، درک بسیار بالاتری از کلمات و گفتار را دارد، اما قادر نیست آن ها را به صورت منسجم بیان کند.

سه نوع آپراكسي وجود داد:

آپراكسي عضوي: به حركات ارادي دست ها و پاها مربوط است. ممكن است بيمار نتواند دستش را براي خداحافظي تكان دهد يا با دستش فرماني يا پيامي بدهد (به طور ارادي) هر چند قدرت ماهيچه اي و دامنه حركتي كه براي انجام كارها مورد نياز است، وجود دارد و بيمار قادر است تا كارها، را به طور خودكار (نه ارادي) انجام دهد.

آپراكسي دهاني: فردي كه به آپراكسي دهان مبتلا مي باشد ممكن است نتواند زبانش را به طور ارادي بيرون بياورد يا به طور ارادي كسي را ببوسد يا با لب هايش صداي بوسيدن را توليد كند. گاهي آپراكسي دهان با نوع سوم آپراكسي، يعني گفتاري، اشتباه گرفته مي شود، زيرا هر دوي آن ها ماهيچه هاي دهاني ـ چهره اي را درگير مي كنند، اما يكسان و همانند نيستند.

آپراكسي گفتاري (كلامي): گفتار یکی از عوامل تاثیر گذار در زندگی هر فردی است که در زندگی پرشتاب امروز اهمیت این موضوع دو چندان شده است. بنابراین تشخیص و شناسایی اختلالات گفتار و زبان نیز اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در این شرایط شایسته است که خانواده‌ها در این زمینه اطلاعاتی داشته باشند تا بتوانند نقایص گفتاری کودک خود را به طور مقدماتی تشخیص داده و با مراجعه به آسیب‌شناس گفتار و زبان در صدد رفع بهینه مشکلات احتمالی کودک خود برآیند.

 

 

منع:فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

ارسال نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظر:
نام:
ایمیل:

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

آخرین اخبار