کارگردان و نویسنده؛
برزو نیک‌نژاد: سینمای ایران مدیون سینمای کودک و نوجوان است
برزو نیک‌نژاد، کارگردان و نویسنده، معتقد است: سینمای ایران مدیون سینمای کودک و نوجوان است و به‌نوعی سینمای کشورمان بسیاری از قدرت و اعتبارش را از همین سینمای کودک و نوجوان گرفته است؛ به‌طوری که در دنیا سینمای ایران را با همین ژانر شناخته‌اند.
به گزارش کودک پرس ، این کارگردان به مناسبت روز دانش‌آموز درباره اینکه آیا اکنون سینمای نوجوان داریم و این ژانر هنری چه شاخصه‌هایی دارد، توضیح داد: اگر مروری به سینمای ایران داشته باشیم، می‌بینیم که بهترین آثار کودک و نوجوان از آنِ بزرگانی چون عباس کیارستمی، بهرام بیضایی، ابراهیم فروزش، ابوالفضل جلیلی، کیومرث پوراحمد و … بوده و واقعا هم در این عرصه از جان مایه گذاشتند. درواقع به نظرم ما سینمای ایران را به دنیا با سینمای کودک و نوجوان شناساندیم اما انگار فقط از این اتفاق استفاده کردیم و قدرت گرفتیم و سپس فراموشش کردیم. دلیلش را هم نمی‌دانیم چیست. متاسفانه این ژانر آن‌طور که باید حمایت نشد و روی هوا ماند. در حال حاضر کدام فیلم کودک و نوجوانمان فروش آنچنانی دارد؟ این در حالی است که واقعا این ژانر پرهزینه است.
وی افزود: من خودم سال‌ها در مقام دستیاری در ژانر کودک و نوجوان در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در خدمت بزرگان این عرصه بودم و باعث افتخارم است که سال‌ها دستیاری این بخش را کردم و به نظرم سینمای قابل افتخاری بود ولی انگار به یکباره تمام شد. ما در این ژانر کارگردانان بزرگی مثل آقای پوراحمد داشتیم که می‌توانستند با سینمای کودک و نوجوان مخاطبان زیادی را به سینماها بکشانند اما متاسفانه آن‌ها هم تمام شد. همه ما از این دوران خاطره‌های زیادی داریم اما اکنون چه اتفاقی افتاده که این‌چنین شده است؟ به نظرم اگر شرایط خوب فراهم شود دوستان خوبمان در این عرصه می‌توانند آثار فاخری تولید کنند؛ فقط حمایت می‌خواهد که اگر باشد اتفاقات خوبی می‌افتد.
نیک‌نژاد همچنین تصریح کرد: خودم هم به عنوان کارگردان و نویسنده قبول دارم که تاکنون شخصا کاری برای کودک و نوجوان انجام نداده‌ام ولی به‌شدت به این ژانر علاقه و اعتقاد دارم؛ ولی متاسفانه سرمایه‌گذاری در این عرصه نیست و حمایت نمی‌شود و به نظرم همین عدم حمایت، موجب بی‌رغبتی سازندگان ژانر کودک و نوجوان می‌شود؛ این در حالی است که – بازهم تاکید می‌کنم – بخش اعظمی از سینمای ایران مدیون همین ژانر کودک و نوجوان است.
وی سپس به بخش مخاطبان سینمای نوجوان اشاره کرد و گفت: قانون مخاطبان این ژانر کاملا متفاوت است. ما به‌نوعی مخاطبان عام را برای این حوزه نشانه گرفته‌ایم؛ در حالی که وقتی حرف از کار نوجوان می‌شود، مسلما مخاطبانش هم خاص می‌شوند. به عنوان مثال، فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد» از جمله آثار جدیدی در عرصه سینمای نوجوان است که واقعا کار شاخص، خوش‌ساخت و خوش‌قصه‌ای بود و کار موفقی از آب درآمد. آنچه در این عرصه مهم است این است که ما نمی‌توانیم با یک‌سری تفکرات قدیمی برای نوجوانان امروز کار تولید کنیم بلکه باید همه چیزمان به‌روز باشد. درواقع عرصه نوجوان در سینما و تلویزیون یک کار تحقیقی و زمان‌بر است که باید دقت فراوانی به تمام مراحل کار شود؛ همچنین در عین حال کار کردن با بازیگران نوجوان هم کار دشواری است. به نظرم ما درمجموع در عرصه نوجوان کار خیلی کمی ارائه داده‌ایم و از میان کارگردانان و تهیه‌کنندگان بنام فکر می‌کنم کیومرث پوراحمد و فرشته طائرپور بیشترین آثار را در این عرصه به نام خود ثبت کرده‌اند.
کارگردان مجموعه‌های «دردسرهای عظیم»، «پنچری»، «قرعه» و … در ادامه در پاسخ به اینکه چه تفاوتی میان سینمای کودک و نوجوان وجود دارد، خاطرنشان کرد: وقتی جهان‌بینی این دو ژانر باهم فرق دارد پس حتما متفاوت هستند و به نظرم ایدئولوژی این دو باهم تفاوت دارد؛ البته شاید قاب سینما همان باشد اما اتفاقات پیرامونشان باهم فرق دارند. حتی به اعتقاد من سینمای کودک و نوجوان در روند دکوپاژ هم با هم متفاوت هستند. من خودم شخصا به این بخش بی‌نهایت علاقه دارم و اگر شرایط کار فراهم شود حتما قدم خواهیم برداشت. اگر ما بتوانیم نوجوان را به سینما علاقه‌مند کنیم، همان نوجوان در آینده تماشاچی پروپاقرص سینمای ایران می‌شود؛ چراکه افرادی که در حال حاضر به سینما علاقه‌مند هستند همان‌هایی هستند که در نوجوانی به سینما روی آوردند. اما اگر ما نوجوانانمان را از دست بدهیم اتفاق خوبی نمی‌افتد و متاسفانه نوجوانان بیشتر سرگرم فضاهای مجازی می‌شوند. درمجموع مخاطب سینما که از دست برود، سینما هم از دست خواهد رفت. به یاد دارم آن زمان که ما نوجوان بودیم حداقل در ماه سه بار ما را از مدرسه به سینما می‌بردند اما الان هم آیا این‌طور است؟
نیک‌نژاد در پایان اظهاراتش در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه آیا شما به گروه‌بندی سنی در تولید فیلم‌ها اعتقادی دارید، اظهار کرد: در کل یک‌سری فیلم‌ها هستند که در کل دنیا محدودیت سنی دارند و حتی در تلویزیون هم به همین شکل است و حتما قید می‌شود و هشدارها داده می‌شود. اما سینمای ایران به دلیل اینکه مخاطب گسترده‌ای ندارد این‌طور نیست. ما 80 میلیون جمعیت در کشورمان داریم که از این میان اگر یک میلیون هم به سینماها بروند، فیلم‌ها بالای 10 میلیارد فروش می‌کنند، حال اگر ما برای سینما گروه سنی هم بگذاریم دیگر چیزی نمی‌ماند. به نظرم گروه سنی برای سینمایی است که گستردگی اکران جهان شمول دارد. آثار ما در حال حاضر از 180 فیلتر باید عبور کند تا به اکران برسد؛ ضمن اینکه اکثر فیلم‌های ما خانوادگی هستند و خانواده‌ها خودشان می‌دانند فرزندشان را برای تماشای چه فیلمی همراه خود ببرند. نمی‌شود برای سینما گروه سنی گذاشت؛ چون ممکن است این کار حساسیت‌هایی به‌وجود بیاورد و به نظرم اتفاق خوشایندی نیست.
هرچه سینما را بازتر بگیریم بهتر است و مطمئن باشیم که سازندگان سینما هم خودشان خانواده دارند و از همین سرزمین هستند و کارشان را بلدند.
در پایان امیدوارم در بخش سینمایی، کمی از فیلترهای موجود که بعضا دست سینماگران را می‌بندد رها شویم و مشکلات حل شود.
منبع: جهانی خبر
برچسب ها :
تمامی حقوق قانونی مطالب، متعلق به سایت کودک پرس میباشد .
طراحی ، راه اندازی و پشتیبانی : راهکار وب هوشمند
ارسال نظر