در استفاده مناسب و صحیح از تشویق و تنبیه دو اصل مهم وجود دارد: نخست، تعیین دقیق رفتاری که باید پاداش گیرد یا تنبیه شود. دوم، استفاده یکنواخت و مداوم از پاداش و تنبیه. ضروری است والدین راجع به تک‌تک رفتار‌هایی که باید اصول تشویق و تنبیه در موردشان اجرا شود اتفاق نظر داشته باشند.

دو نوجوان شرور مالزیایی که با نقشه‌ای عجیب اقدام به ترساندن مردم محلی کرده بودند به شکل عجیب‌تری مورد تنبیه قرار گرفتند.

حدود ۳۰، ۴۰ سال پیش اگر مدارس دانش‌آموزان را تنبیه می‌کردند، عادی بود. حتی والدین نیز هر روز کودکان خود را به عنوان یک روش تربیتی مرسوم و رایج کتک می‌زدند و می‌گفتند اینگونه است که کودکان تربیت می‌شوند، اما اکنون شرایط فرق کرده است. تنبیه بدنی کودکان مدلی از کودک آزاری محسوب می‌شود که ناشی از مشکلات خاص مثل اعتیاد، اختلالات روان شناختی و… است.

اصل تشویق و تنبیه به عنوان امری مسلم در تربیت اسلامی ‏شناخته و پذیرفته شده است. روایات اسلامی که از جانب معصومین(علیهم‌السلام) آمده است به صراحت بر تأثیر منفی هرگونه برخورد ناروا (از جمله کتک زدن) بر شخصیت کودکان تاکید می‌کند و والدین را به برخورد مثبت با کودکان خود و تکریم آنها فرا می‌خواند.

‌یک مشاور تخصصی کودک و نوجوان در خراسان جنوبی ‌با بیان اینکه تنبیه برای تخلیه عصبانیت‌های والدین نیست، گفت: وقتی از دست روزگار و همسر دلخور هستیم، تلافی آن را سر فرزندمان‌ درمی‌آوریم‌.

بعضی از جملاتی که به کودک می‌گویید تاثیری منفی بر ذهن او می‌گذارد.

در مدرسه‌ای از جنوب شرق آسیا معلم کلاس بعد از نافرمانی دانش‌آموز او را کتک می‌زند و ….

سایناز مودت روانشناس کودک به مضرات تنبیه کودکان اشاره کرد و مواخذه کردن را بایستی جایگزین تنبیه کردن کودک کرد.