صدای خندیدن دانش‌آموزان در راهروی مدرسه هنوز در گوشش می پیچد اما از سر اجبار با چشمانی اشک بار و آرزوهای بر باد رفته خود را آماده رفتن به خانه بخت می‌کند.

دو هزار و ۸۰۰ کودک اُتیسمی در کشور مشغول به تحصیل هستند.

ریاست معارف ولایت بامیان اعلام کرد که از مجموع ۱۷۲ هزار و ۲۳۳ کودک ۷ تا ۱۸ ساله در بامیان، بیشتر از ۲۳ هزار کودک واجد شرایط از آموزش محروم مانده‌اند.

فقر اقتصادی به عنوان مهم‌ترین علت رهایی تحصیلی کودکان و نوجوان در پایتخت اقتصادی کشور است که طبق آمار ۸۰ درصد از این دانش‌آموزان به جمع کودکان کار می‌پیوندند.

مدیر مدرسه به من گفت: «شما می‏خواهید آبروی مدرسه ما را ببرید؟ می‌خواهید شهرت مدرسه ما را خراب کنید؟» این دیالوگ تلخ، بخشی از حرف‌های خانم مهوش کیان‌ارثی است. هنگامی که او رفته بود، پسرش را در یک مدرسه عادی ثبت‌نام کند.

کودک دیرآموز، کودکی است که توانایی یادگیری مهارت‌های تحصیلی ضروری را دارد، اما میزان و عمق یادگیری‌اش نسبت به متوسط همسالانش کمتر است.

تاکنون گام‌های بزرگی برای رفع موانع تحصیل کودکان در مقطع ابتدایی برداشته شده اما در حالی که ایجاد زمینه آموزش کودکان یک وظیفه قانونی برای دولت و والدین است، همچنان بخشی از کودکان و نوجوانان از این حق اساسی و ادامه آن باز می‌مانند.

آمار جامعه تحصیل‌کرده کشور بعد از انقلاب اسلامی بسیار افزایش یافته است، ولی هنوز ماجرای تلخ ترک تحصیل در برخی ادامه دارد.