بازی، یکی از مهم‌ترین عوامل در تربیت اخلاقی کودک است. از طریق جهت دادن به تمایلات و انگیزه‌های کودک می‌توان او را در مسیر درست هدایت کرد.

فرزندانی که از دوران کودکی مسئولیت‌پذیر بار می‌آیند از احساس همدردی و محبت بیشتری نیز نسبت به دیگران برخوردارند.

«دو بار که تنها بمونه دیگه نمی ترسه»، «بذار یه روز تو خونه خودش تنها باشه ببینه در و دیوار ترس نداره».

بازی را باید جدی گرفت. بازی به والدین فرصت می دهد تجربیات، شناخت ها و مهارت های خود را به فرزندان انتقال دهند.

بچه‌ها متفاوت از بزرگسالان فکر می‌کنند و کودکان رویایی که خودشان ساخته اند را باور می‌کند.

طفل هر سخن خوب یا بدی را که می شنود، هر عمل درست یا نادرستی را که می بیند سرمشق خود قرار می دهد و عملا از آن پیروی می کند.

نکات بسیار مهمی درباره کودکان و تلویزیون وجود دارد. در کودکان بالای دو سال زمان مجاز برای تماشای تلویزیون در طی ۲۴ ساعت شبانه روز حداکثر ۲ ساعت است.

دروغگویی از نظر معنوی به معنای کتمان واقعیت است، در واقع فرد دروغگو از طریق شنونده را گمراه می سازد و خود را بیشتر نجات می‌دهد و بدینوسیله توجه دیگران را به خود جلب می‌کند.