راه کارها و پیشنهادات استفاده کودک از کامپیوتر

به گزارش کودک پرس   درعصر تکنولوژی وارتباطات، کامپیوتر و وسایل کامپیوتری در همۀ عرصه های زندگی انسان رسوخ کرده ست وانسانها راهی جز قبول پذیرش آن ندارد چون کارها را تسریع می کند و قابلیتهایی دارد که به انسان در زندگی روزمره کمک می کند، تمامی این موارد از جمله ویژگی های مثبت آن است در حالی که ویژگیهای منفی نیز دارد مثلاً باعث می شود افراد تحرک کمتری داشته باشند وحتی ساده ترین کارها را با کامپیوتر انجام دهند ودر واقع کامپیوتر که ساخته دست خود انسان است امروزه مشکلات زیادی را برای خود او ایجاد کرده است وبدلیل اینکه امروزه بیشتر کارها با کامپیوتر انجام می شود نمی توان با آن مقابله کرد وآن را از صحنۀ زندگی اجتماعی کنار گذاشت .

پس بهترین راهکارها استفاده صحیح وبجا وتحت نظم وقاعده در آوردن کار با کامپیوتر است ودر واقع انسانها نباید وسیله ای شوند در اختیار کامپیوتر، بلکه کامپیوتر باید در اختیار انسانها باشد.

یکی از معضلاتی که امروزه در رابطه با کامپیوتر با آن مواجه هستیم بازیهای زیبا، مهیج وخشونت بار کامپیوتری است. بازیهای کامپیوتری از جمله مقولاتی هستند که بعلت دارا بودن ویژگی هایی همچون خشونت، رقابت، هیجان، موسیقی تند و کند و . . . کشش و جذابیت خاصی در کودکان ونوجوانان بوجود می آوردن مخصوصاً پسرها که به بازی های مهیج و خشن علاقه مندند. به همین دلیل سرکوب کردن این میل درکودکان کاراشتباه ونادرستی است بدلیل اینکه کودکان به خاطر میل وکششی که به این بازیها دارند ومنع والدین، بدون اجازۀ آنها به مراکز بازیهای کامپیوتری می روند، پس باید به دنبال راهکار وراه حلی برای این مسأله باشیم تا کودکان از خطرات وعواقب ناشی از این بازیها در امان بمانند. از بهترین راهکارهایی که می توان ارائه داد اینست که والدین با کنترل ونظارت خود بر روی کودکان وقانع کردن آنها با منطق ودلیل سعی کنند بازی کردن آنها را منظم وبا قاعده کنند.والدین باید برنامه ریزی کنند که کودکانشان بیشتر در اوقات فراغت به بازی بپردازند وحتی المقدور ساعات کمتری را به بازی بپردازند (نیم ساعت در روز)وسعی داشته باشند که بازیهایی را برای کودکانشان تهیه نمایند که خشونت و هیجان کمتری داشته باشد وبه صورتی باشد که کودک را به فکر کردن وادار نماید در ضمن اوقاتی را برای بازیهای دسته جمعی که همراه با فعالیت بدنی است، برای کودکانشان تعیین کنند تا کودکان علاوه بربازیهای کامپیوتری(که شخص صرفاً با مانیتور یا صفحۀ تلویزیون ارتباط دارد) دربین گروه همسالان نیز قرار گیرند چون کودک در گروه همسالان ودر بین دوستان خود، اجتماعی می شود.به طور کلی کودک هنگام انجام بازی کامپیوتری به طور همزمان هم می بیند، هم می شنودو هم کار(تعامل) می کند. براین اساس میزان یادگیری در فرایند انجام اینگونه بازیها به لحاظ موضوع ومحتوا با گروههای فرهنگی، اجتماعی کودک هماهنگ باشد می توان آن را به عنوان ابزاری اساسی در جهت فرهنگ پذیری وجامعه پذیری کودکان ونوجوان مورد استفاده قرار داد، براین اساس تا زمانی که نتوانیم تکنولوژی طراحی وتولید اینگونه بازیها را به دست آوریم همواره باید از آثار وعواقب اجتماعی اینگونه بازیها هراسناک باشیم.

– آشنایی والدین با کامپیوتر و گذراندن دوره های آموزشی در این زمینه و در صورت لزوم یادگیری برخی نکات از کودکان.

– صحبت با کودکان در مورد نحوه استفاده از کامپیوتر و خطراتی که در هنگام آنلاین شدن ممکن است آنها را تهدید کند.

– قرار دادن کامپیوتر در مکانی از منزل که بتوان فعالیتهای کودک را تحت نظر داشت.

– محدود کردن زمان استفاده از کامپیوتر، در صورتیکه وی از تماسهای اجتماعی خود کاسته باشد. استفاده بیش از حد از کامپیوتر معمولا نشانگر یک مشکل است.

– همراهی با کودکان هنگام حضور آنان در اتاق های گفتگو اینترنتی .

– بررسی نامه های الکترونیکی کودکان و حذف پیام های نامتناسب.

– استفاده از نرم افزارهای فیلتر کننده برای جلوگیری از مشاهده محتویات نامناسب. چنین نرم افزارهایی همچنین می توانند نشانی تمام سایتهای که کودک به آنها سر زده را ثبت کنند تا والدین بعدا آنها را بررسی کنند. البته هیچ یک از نرم افزارها نمی توانند جایگزین همراهی والدین با کودکان شوند.

– برنامه ها متناسب با رشد و تکامل کودک باشند.

– تشویق کودک به تعامل با خانواده بجای استفاده بیش از حد از کامپیوتر.

– کامپیوتر بعنوان ابزار مکمل آموزشی باشد نه تنها راه آموزشی.

– تهیه برنامه های آموزشی برای والدین، معلمین و دیگر افرادی که با کودکان کار می کنند.

منبع:    مهدپرتال