جای خالی تئاتر کودک و نوجوان در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

به گزارش کودک پرس ، امسال هم جشنواره کودک و نوجوان همدان برگزار شد و کارهای خوبی در این جشنواره به خصوص از مشهد ارائه شد و مشهدی‌ها در این جشنواره توانستند مقام‌های زیادی را چه در بخش کودک و چه در بخش نوجوان به دست بیاورند.

تئاتر کودک با هر تعریفی در میان کودکان و نوجوانان از ارزش والایی برخوردار است. این ارزش و اعتبار شاید بیش از هر چیز به دلیل شباهت نمایش با بیشترین و مهمترین فعالیت کودک یعنی بازی باشد.

در حقیقت، شباهت نمایش به بازی که نیاز روحی و سازماندهی ذهنی کودکان را از ابتدا بر پایه بازی نهادینه شده تئاتر در واقع گونه‌ای از این بازی‌ست که با روح و روان کودکان به صورت مستقیم در ارتباط است و آن‌ها را برای ورود به اجتماع آماده می‌کند.

با همین نگاه بود که از سال 80 گروه هنری ققنوس را با هدف تولید نمایش‌های خاص کودک و نوجوان و شرکت در جشنواره‌های مربوط به این حوزه راه‌اندازی کردم؛ گروهی که بیشتر اعضایش در رده سنی خردسالان، کودکان و نوجوانان بود و در کنار آنها از چند بازیگر مطرح هم به بازی گرفتم.

و این آغازی بود برای تربیت نوجوانانی مثل کورش خلیلی، محمد اسلامی و محسن شهرکی که امروز در دانشگاه در رشته تئاتر تحصیل کردند و امروز خودشان جزو بازیگران مطرح در تئاتر استان هستند و فعالیت‌های هنری‌شان را در گروه ققنوس ادامه می‌دهند.

با توجه به اهمیت این‌گونه از تئاتر به آن توجه خاصی نمی‌شود حتی در بزرگترین رخداد تئاتری کشور که جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است، جایگاهی ندارد در حالی که جای خالی تئاتر کودک‌ و نوجوان در این جشنواره به شدت دیده می‌شود.

البته حضور تئاتر کودک‌ونوجوان در جشنواره فجر، باید به‌صورت کامل نه حاشیه‌ای باشد.

دو الی سه جشنواره بسیار خوب در زمینه تئاتر کودک‌ و نوجوان در کشور وجود دارد که می‌توان برگزیدگان این جشنواره‌ها را به جشنواره تئاتر فجر دعوت کرد.

در گذشته، بخش «جشنواره جشنواره‌ها» را در جشنواره فجر داشتیم که بخش خوبی بود و می‌توان دوباره آن را برگزار کرد.

به علاوه، می‌توان بخشی به نام تئاتر کودک‌ و نوجوان را هم به جشنواره تئاتر فجر اضافه کرد، اجرای این نمایش‌ها در سالن‌های دور افتاده و پرت، هیچ فایده‌ای باید نمایش‌های کودک و نوجوان را در سالن‌های خوب تهران اجرا کرد تا بهتر دیده شوند و اثر گذار باشند.

در ابتدا باید نگاهی را که به تئاتر کودک‌ و نوجوان وجود دارد،تغییر داد. حتی می‌توان در بخش نمایشنامه‌نویسی هم به تئاتر کودک‌ونوجوان پرداخت.

در این صورت، نویسندگان مطرح هم به نگارش نمایشنامه‌های این حوزه می‌پردازند. مشکل اصلی ما این است که از تئاتر کودک‌ و نوجوان حمایتی صورت نمی‌گیرد. باوجود این‌که همه اعتقاد دارند تئاتر کودک‌ و نوجوان بسیار اهمیت دارد، اما هیچ‌کس حاضر نیست بخشی از اعتبار مالی و معنوی تئاتر بزرگ‌سال را به این نوع تئاتر اختصاص دهد.

به‌عنوان‌مثال اگر قرار باشد در شهر مشهد یک کار معمولی کودک‌ونوجوان را برای اجرا آماده کنید، حداقل باید ۱۰ الی۱۵میلیون تومان هزینه کنید. کمک‌هزینه‌ای که به گروه‌ها اختصاص داده می‌شود تنها کفاف هزینه ایاب‌وذهاب آن‌ها را می‌دهد و تصور برگزارکنندگان جشنواره این است که چون ما اجرای عمومی داشته‌ایم، با بلیت‌فروشی هزینه‌های کار را درآورده‌ایم و الان با تقبل هزینه‌های ایاب‌وذهاب می‌توانیم به‌سادگی نمایش را اجرا کنیم! درصورتی‌که آثاری که در شهرستان اجرای عمومی می‌روند، نمی‌توانند هزینه‌های خود را تامین کنند چون برای این نمایش‌ها بلیت چهار الی پنج‌هزار تومانی در نظر گرفته می‌شود و رسیدن به این مرحله اجرایی ۶ ماهه را می‌طلبد که رخ نمی‌دهد.

نماینده‌های مشهدی همیشه در جشنواره‌های کودک خوب درخشیده‌اند به‌طوری که علاوه بر گروه ما مشهد همواره نماینده‌هایش برگزیده‌های این دو جشنواره بوده‌اند. که این نشان از قدرت تئاتر کودک مشهد دارد.

با وجود این همه استعداد مسئولان شهر، تئاتر کودک‌ونوجوان را به‌اندازه تئاتر بزرگ‌سال باور ندارند و آن را نپذیرفته‌اند. متاسفانه به‌اندازه تئاتر بزرگ‌سال از کار کودک‌ونوجوان حمایت نمی‌شود. البته این مشکل به مشهد محدود نمی‌شود و در تمام شهرستان‌ها همین شرایط برقرار است. لازم است به همان اندازه‌ای که به تئاتر بزرگ‌سال بها داده می‌شود، به تئاتر کودک‌ونوجوان هم بها داده شود.

نکته‌ای که جای بسی تاسف دارد درخشش تئاتر کودک در این چند سال هم نتوانسته مسئولان را متقاعد کند تا سالن مشخصی برای آثار کودک‌ونوجوان قرار دهند.

کارگردان و نویسنده تئاتر کودک

منبع: فارس