شفاف باشید. آرام و ساده و در جملات کوتاه حرف بزنید. به کودک تصویر چیزی که در موردش صحبت می کنید را نشان دهید. یا به چیزی که درموردش حرف می زنید اشاره کنید. هر چه گفتگوهای خود را ساده تر کنید هم نحوه سخنرانی تان پیشرفت می کند و هم رفتارتان را بهتر مدیریت می کنید.

کودکان از سن سه سالگی شروع به کنجکاوی محیط اطراف و افراد دیگر می کنند. در ابتدا، اشیا را جاندار تصور کند و آن ها را موجودات زنده ای می پندارد و با خود مقایسه می کند.

برای جلوگیری از وقوع بحران های احساسی، در یک دفترچه تمامی عواملی را که فرزندتان را تحریک می کنند را یادداشت کنید. شما همچنین می توانید در گوشی هوشمندتان تمامی بحران هایی که برای کودک تان رخ می دهند و رویداد های عامل این بحران ها را ثبت کنید.

برای فرزندتان الگوی صداقت باشید. اگر خودتان صادق نباشید، نمی‌توانید انتظار داشته باشید که فرزندتان هم صداقت را یاد بگیرد. صداقت را باید در جزئی‌ترین مسائل زندگی هم رعایت کنید و حتی دروغ مصلحتی نگویید. فرزندتان باید یاد بگیرد که دروغگویی هیچ توجیهی ندارد و راستگویی ارزشی مطلق است که در همه حال باید رعایت شود.

برچسب خجالتی زدن به کودک باعث می‌شود که او در برابر تغییر مقاومت کند و این موضوع را باور کند که یک فرد خجالتی است. پس هرگز به او نگویید که خجالتی است. اجازه ندهید هم‌سالانش هم او را به این صورت مورد خاطب قرار بدهند. اگر می‌خواهید با فرزندتان درباره علت خجالتش صحبت کنید، این کار را در جمع انجام ندهید.

به اطرافیان خود سفارش کنید وقتی کودکتان افشای راز می کند، او را تحویل نگیرند.

همه قوانینی که مادر ملزم به اجرای آن شده بود، برای دختر خانواده نیز صدق می کند. وقتی که بر سر مسائل بسیار ناچیز بین شما و مادرتان مشاجره به وجود آمد؛ از این موقعیت فرار نکرده و پیوسته خونسردی خود را حفظ کنید. تلاش کنید ضمن بیان واضح و روشن عقاید و دیدگاه های خود، مادرتان را به آرامش دعوت کنید. بدانید که تنها با آرامش و آشتی می توانید زندگی سالم و بی دغدغه ای داشته باشید.

به فرزند نخست خود هدیه‌ای دهید تا آن را به برادر کوچک‌اش دهد. برای مثال به او کمک کنید تا کتابی کوچک یا قاب عکسی را که تصویر هر دوی آن‌ها در آن است، درست کند و آن را در اتاق کودک آویزان کنید. به علاوه ایده خوبی است که هدیه‌ای را از طرف نوزاد تازه وارد به کودک خود دهید.