رئیس انجمن اولیاء و مربیان شهر تهران با اشاره به جدی بودن بحث تهاجم فرهنگی و تاثیر آن در افزایش رفتارهای پُرخطر دانش‌آموزان، گفت: برنامه‌ریزی سازمان‌ها برای آموزش والدین بامحوریت داشتن رفتار صحیح می‌تواند، نوجوان و جوان دانش‌آموز که در سن بلوغ و تحت تاثیر مدرنیته است را از معضلات اجتماعی، فرار از خانواده و فاصله گرفتن از پدر و مادر، مصون نگهدارد.

دشمنان با یک تهاجم فرهنگی حساب شده و رگبار داستان ها، اشعار و کارتون های غربی به دنبال تغییر سبک زندگی ایرانی اسلامی در میان کودکان و نوجوانان ما هستند.

امروز قضیه‌ی تربیت کودک و نوجوان، با گذشته‌های دور – حتّی با گذشته‌های نه چندان دور، مثلاً با بیست سال پیش – خیلی تفاوت کرده است”
حقیقتاً باید بگویم که اگر مسؤولان امور فرهنگی کشور بخواهند مسأله‌ی کودک و نوجوان را آن‌چنان که هست، مورد اهتمام قرار دهند، من خیال میکنم خیلی از آنهایی که مسؤولند، از ساعات خوابشان هم خواهند زد تا به این مسأله بپردازند.

زندگی بدون “سازندگی” مفهومی عاری از تلاش و مسئولیت دارد و برای چنین زندگی نمی توان هدفی متصور شد در این صورت قطعا جامعه مبتلا به “روزمرگی” شده و به ناچار اهداف خیالی و پوچ چون قارچ های سمی در آن رشد و نمو می کنند.