هر خانواده در ارتباط با فرزندان شیوه خاص خود را دارد؛ و این نحوه برخورد، در تلاقی با ساختار ژنتیكی هر فرد، باعث می شود كه شخصیتهایی بسیار متفاوت و متمایز شكل بگیرند.
یکی از ابعاد مهم آموختن مهارت “نه”گفتن به کودک به رفتار والدین بستگی دارد، بطوریکه باید با تقویت این مهارت در كودک، آن را نهادینه کرد.
بعضی والدین با توجهات و راهنمایی های افراطی دست و پای کودک خود را برای تجربه کردن و لذت بردن می بندند.
بعضی معتقدند فعلا لازم نیست کودکشان چیزی در این مورد بدانند؛ بعضی نمیدانند چه چیزی را باید بگویند و چه چیزی را نه و برخی نمیدانند چگونه و با چه زبانی باید بگویند، بنابراین ترجیح میدهند چیزی نگویند!
اجازه دهید تا کودک در زمان های تعیین شده به ملاقات والد سابق خود برود و هرگز سعی نکنید تا با تخریب شخصیت فرد مقابل، او را به سمت خود جذب کنید.
کودکآزاری هر رفتار و عملی است که موجب میشود کودک دچار آسیب جسمی، عاطفی و جنسی شود. این اعمال معمولا توسط پدر و مادر یا مراقبتکننده اصلی کودک صورت میگیرد.
ترس از مدرسه ، بیشتر در دانش آموزان مقطع دبستان که ترس از جدایی از والدین در آن ها وجود دارد، مشاهده می شود ولی اگر این ترس در مقاطع بالاتر در دانش آموزی دیده شود، بیشتر به طرز برخورد کادر مدرسه و معلمان برمی گردد.
کودکان خجالتی از اینکه مورد قضاوت دیگران قرار بگیرند، ترسان اند اضطراب ناشی از این موضوع سبب بروز حس حقارت در آنها می شود.