عرف، جامعه و رسانه به پسران تحمیل می کنند که رنگ آبی را دوست داشته باشند و دختران را وادار می کند که از میان رنگ ها صورتی را انتخاب کنند. جامعه از پسران می خواهد که شغل هایی مانند تعمیرکار، برق کار و غیره را دوست داشته باشند و دختران را از علاقه به چنین شغل هایی منع می کند در حالی که یک دختر علاقه مند به تعمیر کاری می تواند بسیار سودمندتر از مردی باشد که با بی علاقگی و از روی اجبار مشغول به این شغل است.

‌آمادگی جسمانی وضعیتی است که به فرد اجازه می دهد فعالیت های روزانه خود را با انرژی انجام دهد‌، در مجموعه ای از فعالیت های بدنی شرکت جوید و خطر ‌آسیب به سلامتی را در او کاهش دهد. پنج جز‌ء اصلی ‌آمادگی جسمانی لازم برای سلامت مطلوب عبارتند از: استقامت قلب و گردش خون‌، قدرت عضلانی‌، استقامت عضلانی‌، انعطاف پذیری و ترکیب بدنی ‌(درصد چربی و عضله‌).

بهترین غذایی که همراه با دارو می‌توان به بچه داد، یک قاشق کوچک ماست است. برای بچه‌هایی که بزرگتر هستند، مادران می‌توانند یک قاشق آبمیوه (ترجیحا طبیعی) را با دارو ترکیب کنند و به او بدهند.

کودکان خردسال، هنوز در حال تکمیل مهارت‌های حرکتی خود هستند، و ورزش در این فرایند خیلی به آن‌ها کمک خواهد کرد. در حالی که ورزش برای کودکان زیر ۵، ۶ سال نباید روی نتایج و مسابقات تمرکز کند، انجام ورزش‌هایی مثل فوتبال، هنرهای رزمی، ژیمناستیک و اسکیت در سنین پایین‌تر می‌تواند کمک حال مهارت‌هایشان باشد. این فعالیت‌ها می‌تواند به مهارت‌های راه رفتن و دویدن کودکان کمک کند، مهارت‌هایی بنیادین که در هر ورزشی پایه و مبنا هستند.

استفاده از ژل و حالت‌دهنده نیز برای موی کودکان (دختر و پسر) مناسب نیست، ژل‌ها حاوی مواد شیمیایی مضرری هستند که اگر به صورت مکرر با پوست سر تماس داشته باشند باعث ایجاد خارش و التهاب می‎شوند. استفاده از ژل کتیرا یا آلوئه‌ ورا انتخابی مناسب‌تر در این زمینه است.

افسردگی در کودکان نیز مانند بزرگسالان به دلیل ترکیبی از عوامل مرتبط با سلامت بدنی، اتفاقات زندگی، تاریخچه خانواده، محیط، عوامل ژنتیکی و نوسانات زیستی شیمیایی ایجاد می شود. افسردگی یک حالت گذرا نیست و معمولا فاقد درمان های مناسب درمان پذیر نیست. کودکی که در خانواده خود سابقه ابتلا به افسردگی دارد، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی قرار می گیرد.

بی‌قراری در نوزادان بیماری که مدت زیادی در بیمارستان بستری شده و جدایی آنان از پدر و مادر طولانی شده است، بیشتر است. یکی از روش‌های کاهش بی‌قراری این است که ساعات بیشتری را در بیمارستان بمانید و با روش کانگورو از نوزاد بستری خود مراقبت کنید. این روش در مورد نوزادانی که دچار ایست تنفسی یا نفس تنگی هستند، مؤثرتر است.

فرق بین روانشناس خانواده و کسی که روانشناسی خانواده نمی داند این است که روانشناس به فرایند مشکل خانواده توجه می کند، اما غیر روانشناس به محتوای مشکل خانواده توجه می کند.