عباس یمینی شریف در شرایطی که «شعر و سرود کودک» را فقیر و بیمایه میدید؛ بیش از نیم قرن در آموزش و پرورش کودکان همت کرد و آغازگر راهی نو و مسیری پُر نشاط بود.