یک روانشناس بالینی معتقد است:خجالتی بودن کودکان نوعی اختلال یا بیماری نیست اما اگر این مسئله تداوم داشته باشد ، محدودیت ها و محرومیت های جدی در ادامه مسیر زندگی پیش روی کودک به وجود می آورد.

عده ای معتقدند که شکستهای مکرر کودکان به چنین رفتاری ( انزوا گزینی) منتهی می شود. در این مواقع بر استفاده از همسالان (الگو) به عنوان عامل تغییر کودکان گوشه گیر تایید کرده اند. معمولا کودک گوشه گیر دچار احساس حقارت است پس به جای سرزنش باید او را مورد محبت و تشویق قرار داد.