همه کودکان احتیاج به توجه و محبت والدین دارند، ولی بعضی کودکان به طور مداوم و بدون وقفه از والدینشان توجه و محبت می‌خواهند.

کودکان در آغاز به دیگران به عنوان اسباب بازی نگاه می کند و بعداً به عنوان همبازی ولی حدود ۶ یا ۷ سالگی آمادگی این را پیدا می کند که ارتباطی عمیق تر و سنگین تر را به عنوان دوستی داشته باشند.

امروزه استفاده از دستگاه های الکترونیک از جمله موبایل،کامپیوتر و به طور کلی ارتباط با دنیای مجازی چنان گسترده شده که حتی توجه کودکان را نیز به خود جلب کرده است.

دروغ گفتن و سر هم کردن گه گاه داستان های غیر واقعی، در بچه های پیش دبستانی طبیعی است و چنانچه از والدین دیگر سوال کنید آنها هم چنین تجربیاتی را به شما خواهند گفت.

بازی یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های کودکان است. آن‌ها ساعت‌های زیادی را صرف انجام بازی‌های فردی یا گروهی می‌کنند و از این کار لذت می‌برند.

کودک برای بازی کردن نیاز به اسباب بازی های گران قیمت ندارد و بازی با مواد طبیعی مانند شن، خاک و آب، بسیار ارزان و مفیدتر از وسایل بازی پرزرق و برق است.

خانواده نقش مهمی در ایجاد دیدگاه های جنسیتی در کودک دارد. از آنجایی که تفکر جنسیتی از کودکی به افراد القا شده و در درون آن ها نهادینه می شود، بسیاری از ما بدون آن که متوجه باشیم، در انتقال این دیدگاه های اشتباه به فرزندان خود نقش داریم.

در این زمان پرمشغله والدین که هر یک صبح‌های زود سرکار رفته و بعد از ظهر خسته به خانه برمی‌گردند، مقوله بازی با کودکانی که در کنار مادر بزرگ پیرشان از صبح تا عصر حوصله‌شان سر رفته، بسیار مهم بوده و انتظاری که بچه‌ها از والدین خود دارند توجه و بازی کردن با آن ها است.