استاد مددکاری اجتماعی با اشاره به نقش مددکاران در تربیت کودکان خاص گفت: توانایی‌ها و محدودیت‌های کودک استثنایی باید مورد بررسی قرار گیرد و روابط او با دیگران نیز باید دیده شود و با بهره گیری از روش‌های مختلف، کودک باید به عنوان فردی مطالبه‌گر در جامعه فعالیت داشته باشد.

معاون وزیر و رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنائی کشور گفت: رویکرد “تلفیقی فراگیر” برای آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه در کنار دانش آموزان عادی در سالهای اخیر ۸۲ برابر افزایش پیدا کرده است اما هم‌چنان در کیفیت آن مشکل داریم. نباید این دانش آموزان را ایزوله کرد و تا جایی که ممکن است باید در مدارس عادی درس بخوانند. نباید مدرسه نابینایان یا ناشنوایان مگر در موارد خاص داشته باشیم چراکه رفاه جامعه را باید از رفاه در مدارس آغاز کرد.

تکریم و احترام از خواسته های کودکان استثنایی است اما متاسفانه این کودکان جز سرزنش و تحقیر چیز دیگری نمی بینند.