در مواردی مثل امور معنوی و علمی، چشم و هم چشمی باعث رقابت سالم شده و منجر به رشد و تکامل فرد می شود.

بچه ها عاشق این هستند که به پدر و مادرشان احساس گناه بدهند. آن ها اغلب چیزهایی از این دست می گویند، «من هیچ وقت کار جالبی انجام نمی دهم»، فقط برای این که ببینند آیا می توانند ذهنیت والدین شان را عوض کنند یا نه.

یک روانشناس خانواده گفت: برآورده کردن تمام خواسته‌های معقول و نامعقول کودک و به اصطلاح لوس کردن او مانع از رشد استعدادهای وی می‌شود.

اگر همیشه همه خواسته‌های کودک و نوجوان، بدون کوچک‌ترین مانعی برآورده شود، آن گاه از وضعیت موجود احساس رضایت کرده و هیچ تلاشی برای بهبود شرایط دشوار انجام نمی‌دهد، چون پیدایش نیازها و خواسته‌های تازه محرکی برای حرکت رو به جلو است و نتیجه این رفتار والدین این است که او خودخواه بار می‌آید.

ممکن است فرزندتان از سخت گیری هایی که در موردش انجام می دهید راضی نباشد و در این مورد از شما شاکی باشد. بهتر است با صبوری به حرف هایش گوش دهید و فورا عکس العمل نشان ندهید.

عمولا در سن ۳ سالگی، سوال های بچه ها از والدینشان شروع می شود که گاهی خسته کننده است و والدین نمی دانند چطور به آن پاسخ دهند. بهترین برخورد چیست؟