یک روانشناس گفت: والدین هلیکوپتری به دلیل اضطراب شدید و نشخوارهای منفی روانی که دارند معمولا تمایل دارند همانند زندگی درون رحمی 9 ماهه، از کودک خود مراقبت کنند و تمام رفتارهای کودک از بازی کردن گرفته تا خواب و خوراک و حتی تنفس وی را تحت کنترل و نظارت خود داشته باشند و اجازه نمیدهند بند ناف روان کودک از وی (مادر) بریده و مستقل شود به همین دلیل این کودکان کاملا وابسته، لجباز، پرتوقع، دست و پا چلفتی، مضطرب، پرخاشگر و با اعتماد به نفس ضعیف بزرگ میشوند.
ردهبندی سنی برنامههای تلویزیونی از مسائل مهم در تولیدات رسانهای است، اما مهمتر از این ردهبندی رعایت این محدودیتها توسط والدین در خانوادههاست، تا کودکان را از معرض این برنامهها دور نگهدارند.
کارشناس مسائل تربیتی گفت: از لحاظ دینی نوجوان یعنی تکیهگاه و بازوی کمکی خانواده و یک مشاور خوب برای والدین، ولی این موضوع مشروط به تربیت صحیح است و اگر این تربیت صحیح وجود نداشته باشد نوجوان تبدیل به یک معضل در خانه و خانواده خواهد شد.
اگر ارتباطی صحیح و دوستانه بین والدین و نوجوان وجود داشته باشد تهدید بسیاری از آسیبهای اجتماعی و رفتارهای پرخطر از نوجوانان دور میشود.
خشونتهای مکرر در برنامههای تلویزیونی، ممکن است حساسیت کودک را به خشونت از بین ببرد و رفتارهای پرخاشگرانه را طبیعی و قابل قبول جلوه دهد.
در تحقیقات دانشگاه پنیسیلوانیا آمده است برخی از ناهنجاریهای رفتاری در کودکان به خصوص اختلالات عاطفی و اجتماعی کودک را میتوان با اضافه نمودن کلسیم و امگا3 بهبود بخشید.
یک روانشناس در رابطه با بحث اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر گفت: برنامههای پیشگیری از اعتیاد باید سبب افزایش عوامل حفاظت کننده و کاهش عوامل خطرزا شوند.
عصر جدید با پیشرفتهایی که کرده است گذشته از اینکه تکنولوژی را ۱۸۰ درجه تغییر داده کار را هم به جایی رسانده که نگرش و ذائقه مردم عوض شود.