هنگامی که کودکان اسباب بازیهای فراوانی داشته باشند، به طور طبیعی از آنها کمتر مراقبت خواهند کرد و ارزش اسباب بازی را به خوبی درک نمیکنند، و همیشه یک جایگزینی برای آنها در نظر میگیرند. محدود کردن تعداد اسباب بازیها میتواند آنها را در حل مسائل زیرکتر کند. در این وضعیت، خلاقیت و زیرکی در استفاده با یک وسیله میتواند به حداکثر نقطه ممکن خود برسد.
به رفتارهای کودکتان با دقت توجه کنید. بسیاری از والدین توجه کمی به آنچه که در خانه اتفاق میافتد دارند و به همین دلیل ممکن است مشکلات را بیشتر و مهمتر و بالعکس کمتر و کم اهمیتتر از آنچه که هست ارزیابی کنند.
مهارتهای فکر کردن درباره فعالیتهای روزانه در مدرسه یا خانه را باید به کودکان و نوجوانان آموخت. این کار میتواند بسیار ساده آغاز شود. از سنین خردسالی با سوالات با انتهای باز بپرسید که با آیا، چرا و چطور شروع میشوند و در حالی که سوالات را برایشان میخوانید آن ها را تشویق کنید مهارتهای کلامی خود را بهبود بخشند، این سوالات پرسشی، میتواند کمک کند تا کودکان چگونه فکر کردن را یاد بگیرند.
یکی از پایهایترین پیش نیازهای موفقیت در هر شغل و حرفهای وجود اعتماد به نفس کافی در شخص میباشد.
بچهها پدر و مادر هنرمند و توانا را خیلی دوست دارند و هرگاه شما اثری جدید برایشان خلق کنید، آن را با غرور و افتخار به دوستانشان نشان میدهند و خوشحالند که این تواناییها چیزی نیست که هر پدر و مادری صاحبش باشند. پس اگر فرزندتان را دوست دارید، بیایید و شما هم هنرمندتر و تواناتر از گذشته شوید.
یاد دادن حفظیات و انتقال اطلاعات به کودکان دارای نکات مثبتی هست اما نباید در این دوره سنی بر اینگونه آموزش ها تاکید بسیار شود؛ بلکه باید با گنجاندن برنامه های متفاوت در آموزش های این دوره به کنجکاوی های کودک پاسخ داده و باعث رشد خلاقیت در آنان شویم.
یکی از روش های پرورش خلاقیت در کودکان، ساخت کاردستی است.
پرورش تخیل، به عنوان گامی برای دستیابی به موفقیتهای آتی کودکان، حائز اهمیت است، اما تداخل خیال با واقعیت همانقدر خطرناک است.