«حال خوب» در برنامه این هفته به بررسی تنبیه به عنوان راهکاری برای تربیت فرزندان و آزار فیزیکی کودکان به عنوان آسیبی اجتماعی میپردازد.
«محمدرضا نیک نژاد» کارشناس مسایل آموزش و پرورش، خشونت و رفتارهای نامناسب در مدارس را از طرف برخی معلمان و دانشآموزان، خارج از چارچوبهای اخلاقی جامعه دانست و گفت: باید تلاش کرد با تقویت فرهنگ اجتماعی و آموزشی، این عمل ناشایست و خشونت آمیز را از میان برداشت که این کار نیاز به همکاری همه جانبه مسوولان آموزشی، خانوادهها و تشکلهای صنفی دارد.
در حالیکه ادعای والدین یک کودک دارای اوتیسم از تنبیه فرزندشان در مدرسه مطرح شده است، بار دیگر بحث چگونگی اجرای طرح فراگیر آموزش کودکان استثنایی به میان میآید.
اخبار و تصاویر برخوردهای میان برخی دانشآموزان و اولیای مدارس که به واسطه فضای مجازی از نظرها پنهان نمی ماند، وجود چالش اخلاقی و ضرورت آموزشهای مهارت محور در فضای آموزشی را گوشزد میکنند. ضرورتی که معلم و شاگرد نمیشناسد و همه اقشار را به یادگیری آن فرامیخواند.
جماعت افراط و تفریط هستیم و عجیب نیست که از راه ناصواب دیروز به راه ناصوابتر امروز تغییر مسیر داده باشیم!
یک روانشناس کودک می گوید صمیمت و قاطعیت دو بال مهم تربیتند. پس از پیریزی و هماهنگی این دو، والدین میتوانند به تربیت کودک با استفاده از تشویق و تنبیه درست بپردازند.
ثبت یک هزار و ۲۸۶ گزارش رسمی کودکآزاری در استان اصفهان، حکایت از آن دارد که آتش زیر خاکستر کودکآزاری در لایههای پنهان جامعه همچنان روشن است و شعلههای آن، حقوق و نیازهای اولیه کودکان را در لابلای آسیبهای اجتماعی مانند فقر، اعتیاد، بیکاری و … میسوزاند، از حق ممنوع بودن تنبیه و وادار کردن بچهها به کار و خیابان گردی گرفته تا نیاز دسترسی به بهداشت و سلامت جسمی و روانی، امکانات آموزشی، محبت و توجه در کانون خانواده.
کودکانی که مورد تنبیه فیزیکی قرار میگیرند، اعتماد به نفس ضعیفی دارند و از ضعف روابط اجتماعی رنج میبرند. اثرات مخرب تنبیه بدنی، در سنین بلوغ بیشتر نمایان می شود و تا پایان عمر ادامه دارد.