نحوه گفتگوی ما با کودکان از همان دوران کودکی بسیاری از مسایِل را در ارتباطات بزرگسالی مشخص می کند. اینکه در موقع خشم و ناراحتی یا عصانیت چگونه با کودک صحبت کنیم اثر مهمی در شخصیت او دارد.

معمولاً بین هر فردی ممکن است مشاجره پیش آید در این بین اما بین والدین و کودکان نیز چنین برخوردهایی اتفاق می‌افتد که باید دید چطور می‌توان از آن پیشگیری کرد

امام جماعت مسجد شهدای کربلا دزفول در بیان آثار تربیتی رفت‌وآمد کودکان و نوجوانان به مسجد، بهره‌گیری از قرآن کریم، یافتن دوستان شایسته و ترک گناه را از جمله این آثار برشمرد.

به گفته یک روانشناس کودک و نوجوان، والدین در مقابل پرخاشگری نوجوانشان نباید واکنش نشان دهند بلکه باید یاد بگیرند که تعارضات را حل نمایند چرا که پرخاشگری و مقابله‌به‌مثل در برابر رفتار نوجوان باعث ایجاد جنگ قدرتی خواهد شد.

احمد موحدی در نشستی بیان کرد: تحریک اولیه‌ رشد مغز یکی از مهمترین تاثیرات بازی در کودکان است. بازی می‌تواند از جهات مختلف به تقویت رشد مغزی در کودک کمک کند. برای نمونه تجربیات ضروری برای زندگی را فراهم می‌کند و زمینه‌ساز رشد مغز می‌شود. مغز کودکان به تعداد زیادی ارتباط‌دهنده‌ بین سلول‌های عصبی یا سیناپس مجهز است. تولید بیش از حد سیناپس اجازه می‌دهد تا اطلاعاتی که در سال‌های اولیه کسب می‌شوند به شکل بنیادین در مغز ذخیره شوند.

آموزش همدلی برای بهزیستی عاطفی و موفقیت تحصیلی کودکان ضروری است.

همه‌ در دوران کودکی برای برطرف شدن نیازها به مراقب خود که عموما مادر است وابسته می‌شوند، اما این وابستگی شدت که می‌یابد باعث نگرانی خانواده‌ها می‌شود.

درست است که وقتی می‌بینید کودکتان یک گله خاک و مویی که روی زمین پیدا کرده است را در دهانش می‌گذارد، عصبانی می‌شوید و حرص می‌خورید؛ اما این کار فرزند شما کاملاً طبیعی بوده و مرحله‌ای از رشد و تکامل اوست. اگر دیدید کودک شما به سن 6 ماهگی رسید؛ اما دست‌هایش را به سمت دهانش نمی‌برد و اشیا را در دهانش نمی‌گذارد، شاید خیلی نگران‌کننده نباشد؛ اما حتماً باید این مسئله را با پزشکش مطرح کنید.