ایدز در کودکان

به گزارش کودک پرس  (ویروس نقص ایمنی انسانی) ویروسی است که باعث ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) می‌شود. این ویروس به سلول‌های ایمنی بدن آسیب رسانده یا آن‌ها را نابود می‌کند، و در نتیجه آن‌ها را برای مقابله با عفونت‌ها و سرطان‌های خاص، ناتوان می‌کند.

علل HIV در کودکان

بیشتر آلودگی‌های HIV در کودکان در مدت حاملگی، زایمان و وضع حمل، یا شیر دادن، از مادر به فرزند منتقل می‌شوند. با وجود این،در کشورهای پیشرفته به دلیل سیستم‌های درمانی پیشگیرانه، میزان فراوانی انتقال HIV از مادر به فرزند در حال کاهش پیدا کردن است. مطابق با گزارش JNAIDS، تخمین زده می‌شود که در سال 2009،370000 کودک ویروس HIV را در دوران حول و حوش زایمان و شیر دادن دریافت کردند، که نسبت به میزان 500,000 نفر در سال 2001، کاهش پیدا کرده بود.

دیگر علل HIV کودک شامل موارد زیر می‌شوند:
• انتقال‌های خونی. انتقال‌های خونی با استفاده از خون آلوده یا تزریقات با سوزن‌های غیر استریل می‌توانند به آلودگی HIV و ایدز در کودکان منجر شوند. در امریکا و کشورهای ثروتمند این مشکل تقریباً ریشه کن شده است، اما در کشورهای فقیرتر هنوز رخ می‌دهد.
• استفاده از مواد مخدر غیر قانونی. استفاده از مواد مخدر تزریقی به گسترش HIV در میان جوانان بی خانمان رایج است. در یکی از مطالعات انجام شده در اوکراین، رفتارهای ریسک بالا (پرخطر)، شامل به اشتراک گذرای سوزن‌ها، در میان کودکانی به جوانی 10 سال رواج داشت.
• انتقال جنسی. اگرچه انتقال جنسی یکی از علل عمده ایدز/HIV در میان کودکان نیست، هنوز در کشورهایی رخ می‌دهد که کودکان در سن پایین از لحاظ جنسی فعال می‌شوند. همچنین ممکن است کودکان از طریق سوء استفاده جنسی یا تجاوز آلوده شوند.

علایم ایدز/HIV در کودکان

بسیاری کودکان و نوزادان مبتلا به HIV، به سرعت بیماری ثابت شده یا احتمال داده میشود زیرا وقتی مادر مبتلا است نوزاد هم مورد آزمایش قرار میگیرد با وجود این، بعضی اوقات آلودگی کودک مورد شک قرار نمی‌گیرد، تا زمانی که کودک علایم آن را از خود بروز دهد. علایم آلودگی HIV ممکن است با توجه به سن فردی تغییر کنند، اما بعضی از علایم رایج اشاره شده‌اند:
• عدم موفقیت در رشد کردن، که به معنی عدم موفقیت در افزایش وزن یا رشد کردن مطابق با چارت‌های رشد استاندارد استفاده شده توسط پزشک متخصص اطفال است.
• عدم دست‌یابی به شاخص‌های پیمایش رشدی در چارچوب زمانی مورد انتظار
• مشکلات سیستم عصبی یا ذهنی، که با ویژگی‌های تشنج، دشواری در راه رفتن، یا عملکرد ضعیف در مدرسه توصیف می‌شوند.
• بیماری‌های مکرر در دوران کودکی مانند عفونت‌های گوش، سرماخوردگی‌ها، ناراحتی معده، و اسهال
هم‌زمان با پیشرفت کردن عفونت HIV، کودکان شروع به بروز عفونت‌های فرصت طلب می‌کنند. این‌ها عفونت‌هایی هستند که به ندرت افراد سالم را تحت تأثیر قرار می‌دهند، اما می‌توانند برای افرادی که سیستم ایمنی آن‌ها به درستی کار نمی‌کند، کشنده باشند. عفونت‌های فرصت طلب رایج مرتبط با HIV شامل موارد زیر می‌شوند:
• پنومونی پنوموسیستیس – یک عفونت قارچی مربوط به ریه‌ها
• عفونت‌های شدید ناشی از سیتومگالوویروس (CMV)
• یکی از عارضه‌های مربوط به زخم ریه به نام پنومونی بینابینی لنفوئید (LIP)
• برفک دهان یا بثورات پوستی در اثر کهنه بچه ناشی از کاندیدا، یکی از عفونت‌های مخمری

درمان‌ها برای HIV و ایدز کودکان

به دلیل بهبود درمان و پیشگیری، مرگ‌های مرتبط با ایدز در میان کودکان سرتاسر جهان در حال کاهش پیدا کردن است.
درمان‌های HIV و ایدز اساساً برای کودکان و بزرگ سالان یکسان هستند:ترکیبی از داروهای ضد ویروسی برای جلوگیری از مقاوم شدن ویروس در مقابل داروها بکار میرود. با وجود این، ملاحظات ویژه‌ای را باید در زمان درمان کردن کودکان در نظر گرفت. بعضی داروهای HIV به فرم مایع قابل بلعیدن توسط نوزادان و بچه‌های کوچک در دسترس نیستند و بعضی داروها باعث اثرات جانبی جدی در کودکان می‌شوند.
حتی اگر بچه‌های جوان علایم یا نشانه‌هایی از آلودگی HIV خود نشان ندهند، شاید دکترها تصمیم به شروع درمان آن‌ها بگیرند، تا بهداشت عمومی آن‌ها بهبود پیدا کرده و بقای بلند مدت آن‌ها افزایش پیدا کند. دکترها معمولاً بر اساس تست‌های آزمایشگاهی برای بار ویروسی (مقدار ویروس در مایعات بدن) و سطح سلول‌های سفید خون (سلول‌های ایمنی شناخته شده با نام سلول‌های T CD4)که تحت تأثیر آلودگی HIV قرار گرفته، تصمیمات خود در مورد درمان را می‌گیرند.

مدیریت کردن و کنار آمدن با ایدز

مطلع شدن از ابتلای فرزند خود به HIV دلهره آور است. یکی از راه‌ها برای کنار آمدن با این ترس از ناشناخته‌ها، این است که تا حد ممکن در مورد ایدز و HIV دانش خود را افزایش دهید. هرچه قدر بیشتر بدانید، توانایی بیشتری برای مراقبت از فرزند خود خواهید داشت.
برای تسکین ترس‌های فرزند خود، به شیوه‌ای متناسب با سن او موضوع بیماری را به بحث بگذارید. فرزند خود را از این موضوع آگاه کنید که اهمیت دارد برای پیشگیری از بیمار شدن و — احتمالاً برای ادامه زندگی خود–باید دارو مصرف کند.
زمانی که عوارض بروز پیدا می‌کنند، نحوه درمان آن‌ها و راحت نگه داشتن فرزند خود را بدانید.

برای مثال :
• از دست دادن اشتها. تنوعی از غذاهای مختلف را در سرتاسر روز پیشنهاد دهید، از غذاهایی مانند نوشیدنی‌های گازدار پرهیز کنید، زیرا آن‌ها می‌توانند در معده گاز تولید کرده و باعث ایجاد احساس نفخ معده در فرزند شما شوند.
• اسهال. به فرزند خود مقدار زیادی از مایعات مانند سوپ‌ها، آب میوه رقیق شده با آب، و یک محلول مایع درمانی خوراکی بدهید. غذاهای نرم، مرطوب مانند سیب زمینی له شده، کدو، کدو تنبل و هویج به فرزند خود ارائه دهید. از غذاهای چرب، شیرین پرهیز کنید.
• سرفه و سرماخوردگی. به فرزند خود اجازه استراحت کردن بدهید. مقدار زیادی آب و دیگر مایعات را فراهم کنید. مجاری مسدود شده بینی را با پر کردن یک کاسه یا جام بزرگ با آب داغ و وادار کردن فرزند خود به نفس کشیدن در بخارهای آن، تمیز کنید.

برای کمک به یک کودک مبتلا به HIV برای کنار آمدن عاطفی با موضوع، با یکی از اعضای جامعه روحانیت یا متخصصان بهداشت روانی صحبت کنید یا با سازمانی تماس برقرار کنید که از کودکان مبتلا به ایدز/HIV پشتیبانی کرده و برای آن‌ها سرویس دهی می‌کند.

منبع:      آریا سلامت