مسائل و مشکلات در فضای جامعه دیده نمی شود و آگاهی رسانی قوی وجود ندارد، اگرچه در حال حاضر فضای مجازی این قبح را شکسته و بعد از وقوع هر حادثهای سراسر کشور از آن مطلع میشود اما گاهی افرادی که دچار بیماری های روانی هستند با سوء استفاده از این موضوعات سوژههای خبری ناموثقی درست میکنند.
به گزارش کودک پرس ،گاهی والدین به خاطر ناآگاهی درباره آموزشهای خود مراقبتی به کودکان اطلاعات غلط میدهند و فضای فکری آنان را ناآرامتر میکنند، با آموزشهای نادرست والدین، کودکان نه تنها در برابر بحرانها و آسیبهای اجتماعی مقاوم نمیشوند بلکه دچار نگرانیهای عمده نیز خواهند شد. گسترش اخبار حوادثی مانند کودک آزاری، کودک ربایی و… خود به تنهایی و به صورت ناخود آگاه آسیبهای روانی زیادی را بر خانوادهها تحمیل می کند. وقوع حوادثی مانند آزار و اذیت کودکان قابل پیش بینی است و روز به روز شاهد افزایش این چنین آسیبها هستیم.
برنامههای اساسی و ریشهای درباره خودمراقبتی وجود ندارد، در حال حاضر در صدا و سیما و مراکز آموزشی برای کودکان و زنان برنامههای اساسی و ریشهای پیش بینی نشده است. در حال حاضر افراد زیادی از جامعه با مشکلات روان شناختی دست و پنچه نرم می کنند و بعد از وقوع هر حادثه ناگوار در جامعه همین افراد هستند که فضا را به سمت و سوی منفی و پر از هراس سوق می دهند و شرایطی نگران کننده ایجاد میکند.
مسائل و مشکلات در فضای جامعه دیده نمی شود و آگاهی رسانی قوی وجود ندارد، اگرچه در حال حاضر فضای مجازی این قبح را شکسته و بعد از وقوع هر حادثهای سراسر کشور از آن مطلع میشود اما گاهی افرادی که دچار بیماری های روانی هستند با سوء استفاده از این موضوعات سوژههای خبری ناموثقی درست میکنند. اگر چه پرداختن به این موضوعات درست است ولی آیا باید با مطرح کردن موضوعات به شکل نادرست شرایط را نگرانکنندهتر کنیم؟
بعد از وقوع هر حادثه، تصاویر زیادی از کودکان گم شده دست به دست می شود، اگرچه بارها شاهد گم شدن و پیدا شدن این کودکان هستیم اما بیشتر این حوادث به جز مواردی که به طور رسمی از سوی نهادهای انتظامی مطرح می شوند، دروغ هستند و تنها خانوادهها را دچار بحران میکنند.
مباحث جنسی در کشور ما به درستی سازمان داده نشده اند و کودکان و بزرگسالان نیز تربیت جنسی درستی ندارند، اغلب روی موضوعاتی نظیر فیزیولوژی جنسی به دلیل تفکرات غلط برخی مسوولان آموزشی، خط قرمز کشیده شده و همین مسأله نیز آن را تبدیل به یک بحران اجتماعی کرده است. وقتی به این موضوعات نمیپردازیم، در آینده آن ها را تبدیل به بحران می کنیم، زمانی که مردم به دلیل کمبود اطلاعات و نبود آگاهی رسانی نهادهای آموزشی، ندانند که کدام مساله درست و کدام مسئله نادرست است، چطور باید با بحرانها برخورد کنند و دچار استرس نشوند؟
در حال حاضر خانوادههای زیادی به دلیل مشکلات تغذیه، خواب یا پرخاشگری کودکان به کلینیکهای روانشناسی مراجعه می کنند، اگر آموزشهای خود مراقبتی به شکل نادرستی برای کودک مطرح شوند، برای مثال تنها به کودک درباره دیگران هشدار داده شود، کودک دچار بی اعتمادی بیش از اندازه شده و نسبت به اطرافیان نگاه تهاجمی پیدا می کند.
آموزش خود مراقبتی به معنی آگاهسازی کودک در سنین پایین درباره اعضای حساس بدن است، ارائه آموزش های خودمراقبتی درباره اجزای بدن همه جای دنیا متداول و عرف است. در صورتی که این مسائل با مبحث «حیا» اشتباه گرفته شوند تنها آن ها را تبدیل به تابو خواهد کرد.
انتشار اخبار قتل و تجاوز به کودکان بعضا توسط اعضای نزدیک خانواده، در فضای مجازی باعث گسترش این اطلاعات می گردد که در اغلب مواقع صحیح نیستند، فضای مملو از نگرانی نسبت به پدران یا سایر اعضای خانواده ایجاد شد و بحرانی را ساخت که هیچ راه درمانی برای آن وجود ندارد. این نگرانیها در نهایت بر سر کودک ریخته میشوند و تبعات آن هراسهای شبانه در قالب کابوس، بهم خوردن تغذیه، ناخنجویدن و استرس خواهد بود.
افرادی که این اخبار را در فضای مجازی منتشر می کنند، به لحاظ روانی افراد سالمی نیستند؛ مهمترین مشکل ما این است که هیچ نهادی نسبت به این مسائل پاسخگو نیست. تنها گفته میشود که مقصران این فجایع دادگاهی میشوند اما اگر نهادی مسوولیت این حوادث را به عهده نگیرد در آینده شاهد مشکلات بیشتری خواهیم بود.
پایان به خانوادهها توصیه می شود به شکل «تلگرامی»، به این موضوعات نپردازند، خانواده ها باید در کارگاههای مناسب و مورد اطمینان شرکت کنند و از طریق متخصصان اطلاعات درست را دریافت کرده و کودکان را نسبت به این مسائل مقاومسازی کنند.
منبع:فرزند پرتال
ارسال نظر