از جای خالی مؤسسه تخصصی تا بی‌توجهی مسئولان به تقویت استادان قرآنی

به گزارش کودک پرس ، اکثر حافظانی که می‌شناسیم در سنین جوانی قرار دارند اما این‌که فردی در سنین نوجوانی، در مسیر قرآنی قرار گیرد، مطلبی مهم است که باید به آن پرداخت.

همه ما می‌دانیم که نوجوانی سن شور و هیجان است و از طرفی هنوز فرد در حال و هوای کودکی قرار دارد و ریسمان روح پاک او هنوز با خداوند در ارتباط است.
بنابراین باید این سن را مغتنم شمرد و از ریسمانی که فرد را به خداوند نزدیک و نزدیک‌تر می‌کند، غافل نشد.

رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: «هیچ مردی فرزند خود را قرآن نیاموزد مگر این که خداوند پدر و مادر کودک را در روز قیامت تاج پادشاهی عطا کند و دو لباس بهشتی به آنان بپوشاند که هرگز مردم مانند آن را ندیده باشند».
اما در راه تربیت قرآنی کودک، عدم اجبار به حفظ در کودکان، اصلی مهم است، در غیر این صورت تأثیری عکس بر روی کودک خواهد گذاشت. نباید کودک را به حفظ قرآن اجبار کرد و یا اینکه با ایجاد حس رقابت او را به این کار تشویق کرد.
با تنی چند از حافظان نوجوان استان هم صحبت شدم، آنان از زندگی‌شان، حفظ قرآن و تأثیر این مهم بر حفظ بسیاری از عقاید در زندگیشان گفتند اما از بعضی کمبودها گله داشتند.

‌مشکلی بزرگ در عرصه حفظ قرآن
سیده‌سعیده تقوی‌نیا، حافظ نوجوان بیرجندی، اظهار کرد: کمبود مؤسسات قرآنی و استادان حفظ قرآن، یکی از مشکلات افرادی است که قصد دارند قرآن را حفظ کنند و این مشکل برای نواجوانان بیشتر است.
وی ادامه داد: مسئولان باید بیشتر به مؤسسات قرآنی و پرورش آنان و تقویت استادان قرآنی توجه کنند تا افراد بتوانند به راحتی در این راه آموزش ببینند.
این حافظ نوجوان بیرجندی با اشاره به اینکه ۱۴ سال دارم و حافظ کل قرآن کریم هستم و این کار را ابتدا با تشویق خانواده و سپس ذوق و علاقه خود انجام دادم، افزود: خانواده‌ام مهم‌ترین رکن در قرار گرفتن من در مسیر حفظ قرآن بودند، به طوری که اگر تشویق‌های آنان نبود نمی‌توانستم قرآن کریم را حفظ کنم.

وی اظهار کرد: حفظ قرآن باعث موفقیت در دروس و زندگی و همچنین قوی‌تر شدن ایمانم شد و حفظ قرآن زندگی انسان را به سوی ایمان تغییر می‌دهد.
با برادر سعیده نیز هم‌صحبت شدم، آنان خانواده‌ای قرآنی را تشکیل می‌دهند و مدام از مادر و پدر خود و تأثیری که در این راه داشته‌‌اند، سخن می‌گویند.

تقوی‌نیا، دیگر حافظ قرآن نیز اظهار کرد: ۱۱ سال سن دارم و از ۹ سالگی به دنبال حفظ قرآن رفتم.

وی با بیان اینکه مادر و خواهرم حافظ کل قرآن هستند و تشویق آنان باعث شد من به سمت قرآن جذب شوم، افزود: حفظ قرآن در حفظ درس‌هایم بسیار کمکم کرد.

لزوم رفتار به دور از اجبار والدین در راه حفظ قرآن 
سید‌مهدی موسوی، یکی دیگر از حافظان نوجوان قرآنی که ۱۱ سال دارد، گفت: چهار جزء از قرآن را حفظ هستم و تا پایان حفظ قرآن از پای نمی‌نشینم.
وی با بیان اینکه سال‌های کودکی‌ام همراه خانواده برای تماشای مسابقات قرآن می‌آمدم، تصریح کرد: کلاس دوم بودم که حفظ قرآن را آغاز کردم.
این حافظ قرآن از پیشرفت در درس‌هایش پس از حفظ قرآن گفت و ادامه داد: یک برادر دارم که همراه من شروع به حفظ قرآن کرده است.
موسوی با بیان اینکه رفتار والدین می‌تواند انگیزه حفظ قرآن را در کودکان ایجاد کند اما این رفتار نباید با اجبار همراه باشد، اظهار کرد: به هم سن و سالانم توصیه می‌کنم که بیشتر قرآن بخوانند، راز و نیاز کنند، نماز بخوانند و با خداوند در ارتباط باشند.

توجه به اخلاقیات، از ثمرات حفظ قرآن
امیررضا جانی، یک حافظ ۱۲ ساله قرآن کریم گفت: از ۱۰ سالگی حفظ قرآن را آغاز کردم و خانواده در این امر بسیار تأثیرگذار بودند.
وی با بیان اینکه حفظ قرآن تأثیر خوبی در زندگی‌ام داشته‌ است، تصریح کرد: بعضی از آیات قرآن اخلاق را توصیف می‌کند و کسی که حافظ قرآن می‌شود باید به این آیات عمل کند.
این حافظ نوجوان بیان کرد: وقتی که قرآن را حفظ کردم معنی آیات آن را می‌فهمیدم و این امر باعث شد بیشتر به حرف خداوند گوش فرادهم و در اخلاق و کل زندگیم تأثیر گذاشت.

تمسک به قرآن و دستورات قرآنی، یکی از اصول اساسی داشتن یک خانواده سعادتمند است. امید است توجه به این اصول را در تمام زندگی خود سرلوحه کار خویش قرار دهیم.

منبع: ایکنا