بی‌رونقی تولیدات داخلی انیمیشن و قهر هنرمندان انیماتور

به گزارش کودک پرس ،دغدغه والدین در تربیت فرزندان شان بسیار است. آموزش به فرزندان از طرق مختلفی صورت می گیرد و یکی از ابعاد آموزش های غیر مستقیم به کودکان و نوجوانان، انیمیشن است، اما وضعیت انیمیشن کودک و نوجوان در ایران به چه شکلی است و نگرش خانواده ها به انیمیشن های سینمایی و سریالی کودک چگونه است.
به گفته کارشناسان، صنعت انیمیشن علاوه بر کسب سود و درآمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بالا، تاثیرگذاری های فرهنگی زیادی دارد و از آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جا که کودکان و نوجوانان طیف وسیعی از مخاطبانش را تشکیل می‌دهند، انیمیشن در تربیت نسل آینده تاثیر در‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خور‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توجهی ایفا می‌کند.

در ارتباط با این موضوع، پژوهشگر ایرنا به سراغ برخی از مادران رفته تا از نظرات آنها در مورد انیمیشن مطلع شود و در ادامه با یک کارگردان انیمیشن سازی در این خصوص به گفت وگو نشست.

مادری در یکی از مهدکودک های تهران گفت: دخترم از تماشای انیمیشن های خارجی لذت می برد اما همیشه این نگرانی را دارم که او بعدا با فرهنگ مذهبی ایران دچار تعارض شود.
مادر یکی دیگر از بچه ها گفت: چندان فیلم و کارتون مناسبی برای بچه ها ساخته نمی شود و اگر هم باشد سینماهای محدودی این فیلم ها را اکران می کنند که دسترسی به آن برای ما امکان پذیر نیست.

مادری در میان این صحبت ها افزود: انیمیشن های سینمایی داخلی برای کودکان بسیار کم است و همین هم که هست بی محتواست.
مادر دیگری درباره تاثیر انیمیشن ها گفت: متاسفانه بچه ها از کارتون ها تنها خشونت و فرهنگ غربی را یاد می گیرند و اصلا دوست ندارم پسرم فیلم و کارتون ببنید. ای کاش تولیدات فرهنگی ایرانی بیشتر بود تا من با خیال راحت تری به فرزندم اجازه می دادم تلویزیون ببیند یا او را به سینما می بردم.
در ادامه مادری در تایید این حرف گفت: بله دوست من درست می گوید ما با فقر تولیدات ایرانی در زمینه انیمیشن مواجهیم. ما شبکه پویا را تماشا می کنیم و کارتون های خوب ایرانی پخش می کند ولی تعدادشان خیلی کم است ضمن اینکه تولیدات برای رده سنی کودکان اندک است.
در تمام گفت و گوها با مادران، این نگرانی بود که فرزندان شان چه تاثیری از انیمیشن های ساخت کشورهای دیگر می پذیرند و همه آنان متفق القول بودند که محصولات فرهنگی داخلی در این حوزه بسیار ناچیز است و خانواده ایرانی نمی تواند چندان روی انیمیشن های سینمایی و سریالی تولید کشور حساب کنند.

این در حالی است که در هنگام اکران انیمیشن «فیلشاه» مطلبی از تجربه زیسته یکی از ایرانیان ساکنان خارج از کشور خواندم که نوشته بود، یکی از همکارهای اهل یکی از کشورهای عربی از چنین انیمیشنی استقبال کرده بود و با علاقه مندی دنبال زیرنویس انگلیسی آن بود چون در این انیمیشن دختران محجبه هستند و این انیمیشن سینمایی به خوبی می تواند ارزش حجاب را برای فرزند او نمایان کند.
ایران در موقعیتی قرار دارد که با سرمایه گذاری بر روی صنعت انیمیشن، نه تنها می تواند بر فرزندان ایران زمین تاثیرگذار باشد بلکه در جهان اسلام نیز پیشتاز باشد. چنانکه این محصولات فرهنگی می توانند ارزش های مذهبی، اجتماعی و فرهنگی را در قالب آموزش های غیر مستقیم ترویج کنند و در آموزش فرزندان هم پایه و کمک والدین ظاهر شوند.
پژوهشگر ایرنا برای طرح این دغدغه با «حمید برزوٸی» کارگردان مجموعه انیمیشن «هوشان» و انیماتور و طراح شخصیت در مجموعه انیمیشن «پهلوانان» گفت وگو کرد.
برزوئی درباره سطح انیمیشن های ایرانی گفت: با همه کمبودها و مشکلات سر راه، انیمیشن ایران خیلی پیشرفت داشته و باید توجه کنیم که این آثار با چه کاری مقایسه می شوند و با تولیدات چه کشوری و با چه سطحی. چون انیمیشن در همه جا با درجه بندیهای مختلفی تولید می شود و خیلی از انیمیشن های دنیا در ایران اصلا دیده نمی شود.

‘من هیچ اطلاعی ندارم که مدیریت انیمیشن در بخش کودک و نوجوان تا به حال چه تصمیماتی جدی برای بالا بردن سطح انیمیشن داشته اند ولی در جریان تلاش شبانه روزی ، مطالعه و برنامه ریزی هنرمندان انیمیشن هستم و این پیشرفت را حاصل تلاش آنان میدانم.’
این کارگردان درباره مشکلات تولید انیمیشن گفت: در همه بخش ها مشکلاتی داریم. در مورد مساله سرمایه مالی باید گفت مثلا کافیست هزینه یک کار ایرانی را با نمونه مشابه خارجی مقایسه کنیم. با این حال با پول، امکانات و بضاعتی که داریم می شود کار خوب انجام داد. چرا که در همین ایران کارهای خیلی خوبی انجام شده و انیماتورهای که در کارهای معمولی یا بد کار کرده اند الان در بهترین کمپانی های خارجی کار می کنند.
وی افزود: در بحث مدیریت و حمایت، مشکل اصلی را نه مدیریت بلکه نبود اراده و خواست برای رسیدن به سطح جهانی میدانم. وگرنه همانطور که گفتم آثاری در حد و اندازه جهانی در ایران تولید شده است که طبق شنیده ها ظاهرا مدیران چشم خود را به روی این پیشرفت ها می بندند و یا با تیم هایی که این آثار را تولید کرده اند تعامل خوبی ندارند. البته معدود گروه هایی توانسته اند توجه ها را جلب کنند و امکانات حداقلی را برای ادامه کار فراهم کنند.

برزوئی درباره بی توجهی مسوولان گفت: از نظر من تعجبی ندارد که فردی بدون داشتن سابقه کار در انیمیشن سازی یا کار هنری و یا بدون داشتن وظیفه ای برای ارائه انیمیشن در بازار جهانی و کسب درآمد، برای مدت کوتاهی مسوولیتی در حوزه انیمیشن داشته باشد و نتیجه آن بی توجهی به انیمیشن و کلیه مسائل مربوط به آن است.
وی درباره فعالیت صدا و سیما گفت: یادم هست که از سال 90 انیمیشن وابسته به صدا و سیما به حالت نیمه تعطیل درآمد. دفاتر زیادی تعطیل شد یا کوچکتر شد و همراه با وخیم شدن اوضاع اقتصادی، شرایط روز به روز بدتر و نامطمئن تر شد. کارهایی نیمه کاره ماند ، گروه هایی متلاشی شدند و افراد زیادی کار انیمیشن را رها کردند یا مهاجرت کردند.
این کارگردان درباره شرایط رقابت آثار ایرانی با انیمشین های خارجی گفت: شاید تولیدات تحت مدیریت دولتی زیاد جذاب نباشد که البته اینطور هم نیست و به خاطر تلاش هنرمندان انیمیشن های جذاب زیاد داریم ولی اخیرا راه برای تولیدات خارج از مدیریت دولتی باز شده و اگر کمی فضا باز شود و اوضاع اقتصادی بهتر شود و نهایتا در شرایط آزاد، کار به دست کاردان بیفتد و ارتباط آزاد با جهان برای فروش آثار برقرار شود، تعداد انیمیشن های جذاب خیلی بیشتر خواهد شد.

وی افزود: تعداد زیادی از انیماتورهای (پویانما) ایرانی در کشورهای مختلف مشغول کار با بهترین کمپانی های جهان هستند. اگر شرایط کشور از حالت تحریم دربیاید و کمپانی های بزرگ در ایران سرمایه گذاری کنند، همانطور که در کشورهای اطراف ما شعبه دارند! آنوقت هم تعداد بیشتری از انیماتورهای ایرانی می توانند در پروژه های جهانی حضور داشته باشند و هم سطح انیماتورها و انیمیشن ما بالاتر می رود. در این صورت، تولیدات داخلی هم متحول می شود و شاید مدیران و مسوولین هم کاری را یاد گرفتند!.

با توجه به مطالب گفته شده ، می توان چنین نتیجه گیری کرد که باتوجه به ظرفیت های موجود از لحاظ محتوا و داستان به دلیل داشتن شخصیت ها و اسطوره های فراوان، همچنین به لحاظ ظرفیت های انیماتورهای ایرانی، در پیشبرد صنعت انیمیشن در کشور غفلت صورت گرفته است و غیر طبیعی نیست که فرزندان ما این گونه با انیمشین های جذاب و با رنگ و لعاب غربی ارتباط برقرار کنند و نگرانی والدین نیز از تاثیرپذیری فرهنگی کودکانشان به جا و درست است.

منبع: ایرنا