«غفلت از آموزش‌ گروهی» نظام تعلیم و تربیت را زمین‌گیر کرده است/ خط‌کشی بین تشکل‌های دانش‌آموزی باید برداشته شود

به گزارش گروه آموزش و پرورش کودک پرس، سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش در جمع اعضای هیأت امنای سازمان دانش‌آموزی که در ساختان شهید رجایی برگزار شد، ضمن تقدیر از زحمات معاون سابق پرورشی و فرهنگی و رئیس سازمان دانش‌آموزی و همچنین قائم مقام سابق سازمان دانش‌آموزی، اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که نظام تعلیم و تربیت را زمین‌گیر کرده است، موضوع فردگرایی و غفلت از آموزش گروهی و جمعی است.

وی ادامه داد: در دهه های اخیر جریان‌های حاکم بر جامعه باعث شده تا آموزش و پرورش به تدریجی به سمتی برود که فرآیند یاددهی ـ یادگیری غالباً فردی شود و ما آثار منفی آن را امروز در جامعه مشاهده کنیم.

وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: موفقیت گروهی و پذیرش مسئولیت شکست گروهی از آثار تربیتی مطلوبی است که باید در جامعه محقق شود.

وی خاطرنشان کرد: رویکرد یاددهی ـ یادگیری فردی، آثار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی مخربی را در جامعه داشته است و در سال‌های اخیر فضای مجازی نیز به تقویت این سوء آثار کمک کرده است؛ به طوری که کودک 2 یا 3 ساله هنوز سخن گفتن نمی‌داند، اما با گوشی هوشمند در حال بازی با رایانه است و این نتیجه مدیریت غیرصحیح است.

وزیر آموزش و پرورش گفت: آنچه می تواند نظام تعلیم و تربیت را از این رویکرد مخرب رهایی بخشد و از وجود آینده ای تاریک در نظام تعلیم و تربیت جلوگیری کند، استفاده از ظرفیت تشکل‌های دانش‌آموزی است.

وی ادامه داد: خوشبختانه زیرساخت‌های خوبی برای فعالیت تشکل‌های دانش آموزی در کشور داریم و هرچند از حیث سخت افزاری و نرم افزاری نیز شرایط مطلوبی داریم اما متأسفانه خط‌کشی‌های صورت گرفته بین تشکل‌ها مانع بهره‌وری لازم از این ظرفیت ارزشمند است.

بطحایی اظهار کرد: خط‌کشی بین تشکل‌ها باید برداشته شود و یا بسیار کمرنگ شود؛ به طوری که همه تشکل‌ها هدفی مشترک را دنبال کنند و کارها را بین خود تقسیم کنند و همه تشکل به راحتی بتوانند از ظرفیت‌ها و امکانات یکدیگر استفاده کنند به عنوان مثال، پایگاه مقاومت بسیج و یا مسجد محله می‌تواند مکانی برای برگزاری اردوی دانش آموزی باشد و نباید تنها ویژه استفاده دانش‌آموزان عضو بسیج باشد و یا کانون فرهنگی ـ تربیتی نباید تنها مورد استفاده اعضای سازمان دانش‌آموزی باشد، بلکه باید در اختیار سایر تشکل ها نیز باشد.

وی افزود: نباید از بالا و از بیرون مدرسه برای دانش‌آموزان برنامه ریزی کرد زیرا هر برنامه‌ای که از بیرون دیکته شود، هر چند دقیق باشد قطعاً شکست می خورد؛ بلکه باید نسخه هایی را در چارچوب سیاست‌های کلی به مدرسه پیشنهاد دهیم و از تحمیل برنامه به مدارس خودداری کنیم؛ بنابراین مدرسه خود باید خلاقیت داشته باشند و برنامه‌هایشان را خود تدوین و اجرا کنند.