درخواست کودک نابغه ایرانی از وزیر آموزش و پرورش: از ما حمایت کنید
سینا تقی‌زاده گفت : تیم ۱۱ نفره ما متشکل از ۷ دختر و ۴ پسر بود. رقبا ما از ۲۲ کشور مختلف بودند که از هر کشور تیم‌های ۹ یا ده نفره حضور پیدا کرده بودند. البته من در مقابل با آن‌ها کوچکترین استرسی نداشتم زیرا که بسیار تمرین کرده بودم و به طور کل تیم ایران، تیم بسیار قوی در مقابله با سایر رقبایش بود.
به گزارش کودک پرس ، حتما همه ما در اطرافمان کودکان باهوش و یا بعضا تیزهوش دیده ایم که زبانزد اطرافیان هستند و حتی در سنین پایین هم توجه همه را بر می انگیزند.اما از بین همین کودکان باهوش، برخی سرآمد هستند و هوششان به طور باورنکردنی و شگفت انگیز است طوری که نه تنها در شهر و یا کشور خود می توانند خودنمایی کرده و در مسابقات ذهنی و مربوط به هوش مقام کسب کنند، بلکه در سایر کشورها هم قادر به جذب نظر هیئت داوران و سایرین هستند.
سینا تقی پور هم یکی از همین نابغه ها است که با ۹ سال سن، قادر به کسب مقام اول و مدال طلا در مسابقات جهانی محاسابت ذهنی ژوهاسبورگ شده است. لازم به ذکر است که گروه ایران برای اولین بار در این مسابقات شرکت کرد و خوشبختانه با موفقیت چشمگیری توانست هوش خود را به جهانیان ثابت کند.
حال در کسب چنین موفقیتی، چه معیارها و ملاک هایی تاثیرگذار بوده اند؟ آیا سینا از کودکی با بقیه متفاوت بوده و یا این تفاوت به یک باره خود را نشان داده است؟ نقش حمایت های خانواده در رشد استعدادهای نخبگان چیست؟ و از همه مهمتر، تا به حال چه حمایت هایی از این کودکان شده است؟ جواب این سوالات و خیلی از سوالات دیگر را در این گزارش بخوانید.
مادر سینا تقی پور در خصوص تفاوت های چشمگیر او از دوران کودکی گفت:« سینا از کودکی علاقه زیادی به یادگیری داشت. به طوری که از همان کودکی وقتی برایش داستانی را می خواندم، متوجه کلمات می شد و علاقه داشت تا حروف الفبا را بیاموزد. اینگونه بود که تصمیم گرفتم علی رغم سن کمش، خواندن و نوشتن را به او بیاموزم طوری که در سن ۵ سالگی قادر به خواندن و نوشتن بود و حتی در همان سال ها کتابی با دست خط و نقاشی های خودش نوشت که ما این کتاب را به همان صورت برای او چاپ کردیم.
او در خصوص اینکه برای اولین بار، از کجا متوجه این همه تفاوت شده اند گفت:« وقتی سینا در دوره پیش دبستانی به سر می برد، او را در کلاس های محاسبات ذهنی که در همان پیش دبستانی برگزار می شد، ثبت نام کردیم. در همان کلاس بود که سینا نسبت به محاسبات ذهنی علاقه نشان داد و ما متوجه تفاوت ویژه او نسبت به سایر همسالانش شدیم. البته پیش دبستانی سینا، یک پیش دبستانی ساده بود که ما هم رضایت داشتیم و تصمیمی به جا به جایی سینا برای انتقال یه مراکز تیزهوشان نداشتیم.»
مادر سینا در خصوص عوامل موثر در پرورش استعداد پسرش گفت: « ابتدا علاقه خود سینا و سپس نحوه آموزش صحیح مربی مهد در پرورش استعدادهای سینا نقش عمده ای را ایفا کردند. البته در خانه هم با سینا تمرین می کردیم و صد در صد نقش حمایتی والدین در این بین تاثیرگذار است.»
خود سینا هم درباره نحوه آموزش در این کلاس ها به ما اینچنین گفت:« آموزش در این کلاس ها به صورت بازی بود. البته معلم باهمه ما یکسان کار می کرد تا اینکه متوجه تفاوت من با بقیه شد که از آن موقع کمی بیشتر به من توجه می کرد. که بعد از آن من موفق به کسب مقام منطقه ای، کشوری و بعد هم راهیابی به مسابقات جهانی شده ام.»
او درباره نحوه برگزاری مسابقات ژوهاسبورگ و تفاوت آن با مسابقات کشوری گفت:« مادر و مربی من در روز مسابقه مرا همراهی کردند. ما ۷ روز در ژوهاسبورگ حضور داشتیم که ۶ روز آن را در مراکز تفریحی معروف ژوهاسبورگ مثل باغ وحش و فروشگاه های بزرگ گذراندیم و روز آخر همان روز مسابقه بود. مسابقات ژوهاسبورگ در دو سطح دیداری و کتبی برگزار شد که البته از مسابقات کشوری از درجه سختی بیشتری برخوردار بود. تیم ۱۱ نفره ما متشکل از ۷ دختر و ۴ پسر بود. رقبا ما از ۲۲ کشور مختلف بودند که از هر کشور تیم های ۹ یا ده نفره حضور پیدا کرده بودند. البته من در مقابل با آن ها کوچکترین استرسی نداشتم زیرا که بسیار تمرین کرده بودم و به طور کل تیم ایران، تیم بسیار قوی در مقابله با سایر رقبایش بود.»
مادر سینا در خصوص روز مسابقه گفت:« ما ۷ روز در ژوهاسبورگ بودیم که ۶ روز آن را به دلیل کم شدن استرس بچه ها، در مراکز تفریحی ژوهاسبورگ به گشت و گذار گذراندیم و روز آخر، روز مسابقه بود. مسابقه در دو سطح فردی و گرپهی برگزار شد که در هر دوره ۱۹۰ سوال با زمان ۱۳ دقیقه در اختیار تیم قرار می گرفت. تیم ابران نه تنها تمامی سوالات را در زمان مقرر به طور صحیحی جواب داد، بلکه حتی زمان هم اضافه می آورد. خوشبختانه تمام تیم ۱۱ نفره ایران، چه در سطح گروهی و چه فردی موفق به کسب مقام اول و مدال طلا جهان شدند.»
او در خصوص نظر هیئت داوران درباره تیم ایران گفت:« هیئت داوران از این همه هوش در شگفتی ماند و حتی می توان گفت به جهانیان استرسی از ایت جهت وارد شد و بسیاری پیگیر این بودند که آیا تیم ایران، باز هم تمایلی به شرکت در این مسابقات در سال آینده دارد یا خیر؟ که در همان مسابقه هم بعد از اهدا جوایز، تقدیر و تشکری از تیم ایران صورت گرفت.»
مادر سینا تقی پور در خصوص توجهات مسولان بعد از کسب مقام گفت:« این مسابقه به قدری مهم است که از برخی از کشورها مانند لبنان، حتی وزیر آموزش و پرورششان هم شرکت کرده بود اما از طرف ایران حتی به استقبال ما هم نیامدند و تنها حمایتی که از طرف ایران صورت گرفت این بود که سفیر ایران از بچه ها تقدیر به عمل آوردند و طی مراسمی لوح تقدیری را به آن ها اعطا کردند. اما بعد از پایان مسابقه و بازگشت به ایران، نه تنها هیچ مسوولی به استقبال نیامد، بلکه با وجود اطلاع مسولان هیچ تقدیر، تشکر، حمایت و تشکری از این بچه ها صورت نگرفت.»
وقتی از سینا سوال شد که اگر در همین لحظه در مقابل وزیر آموزش و پرورش قرار داشته از وی چه درخواستی می کردی بعد از چند ثانیه سکوت گفت : به ما بیشتر حمایت کنید.
تنها درخواست سینا و مادرش از وزیر آموزش و پرورش حمایت و توجه است. مادر سینا در این خصوص عنوان کرد:« من از وزیر آموزش پرورش تقاضا دارم هم به این ۱۱ نفر و هم تمام کودکانی که در زمینه ای استعداد دارند و تلاش می کنند توجه شود و حمایت شوند. تنها درخواست ما که در این مسابقه بزرگ جهانی با کسب رتبه برای کشورمان افتخار کسب کرده ایم و پرچم کشورمان را بالا بردیم، ثبت این مقام است تا این بچه ها در داخل کشور دیده شوند و جز مغزهای فراری کشور نباشند.تا بتوانند به کشور خود خدمت کنند و پرچم کشور را بالا ببرند.»
سینا تقی پور، یکی از هزاران نخبه کوچک کشور است. این پسر با وجود سن و سال کمش توانست چنان مقامی را کسب کند که جهانیان را در شگفتی بگذارد. اما الان گله مند است.
منبع: خبرگزاری برنا
تمامی حقوق قانونی مطالب، متعلق به سایت کودک پرس میباشد .
طراحی ، راه اندازی و پشتیبانی : راهکار وب هوشمند
ارسال نظر