مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهد که امروزه، کودکان، زمان زیادی را با تلویزیون می‌گذرانند. یک علت این اتفاق، شاید مشغله‌های والدین باشد؛ آن‌ها ترجیح می‌دهند کودکان‌شان، پای تلویزیون نشسته و مزاحم کار آن‌ها نشوند.

امروزه، بسیاری از پدرها ممکن است به دلیل مشغله زیاد، فرصت کافی برای تعامل با افراد خانواده و شنیدن حرفهای فرزندان شان نداشته باشند و یا به دلیل خستگی‌های ناشی از کار و سایر مشکلات زندگی،نتوانند در همان فرصت اندک نیز ارتباط خوب و مثبتی با فرزندان خویش برقرار کنند. در حالی که ارتباطات کلامی محبت آمیز، تعلق خاطر و مورد پذیرش واقع شدن، نه تنها برای نوجوان، بلکه برای تمام افراد نیازی اساسی محسوب می‌شود.