کودکانی که از کودکی خود چیزی به یادگار نخواهند داشت

به گزارش کودک پرس ، بدون شک بزرگترین آرزوی هر پدر و مادری، خوشبختی و سعادت فرزندانشان است، آرزویی که برای دستیابی به آن از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند تا چراغ خانه را همیشه روشن نگه دارند و به قول معروف “آب در دل کودکانشان تکان نخورد”، آغوش گرم و صمیمی خانواده، مکانی امن برای رشد و پرورش کودکانی است که با دستان کوچکشان، آینده ای زیبا و روشن را رقم می زنند.

کودکانی که زود بزرگ شده اند
مسئولیت پذیری، یکی از مهم ترین وظایفی است که در دوران کودکی باید به کودکان آموزش داده شود، این خصوصیت اخلاقیِ مهم در آینده آنان را برای انجام و عهده دار شدن وظایف مختلف مهیا می کند ؛ مرتب کردن اسباب بازی ها، مراقبت از خواهر و برادر کوچکتر، مسواک زدن به موقع و… از جمله وظایفی است که والدین از کودکان خود می خواهند که آنها را به درستی انجام دهند و با مهربانی و هدیه های رنگارنگ از کودکانشان برای انجام این وظایف تقدیر می کنند.

اما کودکانی هم هستند که مسئولیتشان با بقیه هم سن و سال هایشان تفاوت دارد، تفاوتی از زمین تا به آسمان! کودکانی که گویی در اوجِ کودکی، بزرگ شده اند، خرج خانواده را می دهند، کار می کنند برای کسب درآمد، آری، روزگار چهره نامهربان خود را برایشان به نمایش گذاشته است ؛گویی لذت بازی و هیاهوی کودکانه، زیر بارِ سنگینِ کار، در خیابان و کوچه و بازار برایشان رنگ باخته است.

همه ما برای یک بار هم که شده با چنین صحنه ای مواجه شده ایم، کودکی که با التماس از ما درخواست می کند از او چیزی بخریم، کفش هایمان را واکس بزند، شیشه خودرویمان را پاک کند، چهره مضطرب کودکانی که سرگردان در میان مردمِ کوچه و بازار اسپند دود می کنند، فال و گُل می فروشند، اینها فقط بخشی از زندگی سخت و طاقت فرسای کودکان کار است، مشقتی که حتی برای بزرگسالان هم دشوار و رِقَّت انگیز است، چه برسد به کودکانی معصوم که رویای شیرین کودکی برایشان خلاصه شده در فروش بیشتر!

معرفی 260 کودک کار به بهزیستی اصفهان
معاون امور اجتماعی اداره کل بهزیستی استان اصفهان در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، ، شمارکودکان کار راکه در سال گذشته به اداره بهزیستی معرفی شدند ،260 نفر اعلام کرد که از این تعداد، 30 نفر دختر و 230 نفر پسر بوده اند. در سه ماه نخست سال جاری هم تعداد کودکان کارِ شناسایی شده 29 نفر بوده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش یافته است.

مجتبی ناجی با اشاره به افتتاح مرکز خیریه برای حمایت از کودکان کار گفت: 170 نفر از کودکان کار در مرکزی به نام مرکز آموزشی و حمایتی کودک و خانواده به صورت مستمر و روزانه خدمات می‌گیرند و باقی کودکان نیز در مرکز شبانه‌روزی بهزیستی پذیرش می‌شوند ؛ کودکان در این مرکز خیریه در زمینه های آموزشی و بهداشتی(تامین هزینه های درمانی) خدمات در یافت می کنند، در حوزه آموزش، خدمات شامل آموزش های هنری، فنی و حرفه ای، حفظ و روخوانی قرآن، صنایع دستی و تقبل هزینه های آموزش می شود.

وی با تاکید بر اینکه شمار واقعی کودکان کار ، بیشتر از آمار ارائه شده است، ادامه داد: این کودکان را مأموران شهرداری و نیروی انتظامی جمع‌آوری می کنند و برای اقدامات بازتوانی به مرکز بهزیستی تحویل می دهند، البته تاثیر مرکز نگهداری کودکان به قدری است که کودکان و خانواده‌ها خودشان به آنجا مراجعه می‌کنند و خواهان دریافت خدمات هستند.

تابستان، فصل داغ کودکان کار
معاون امور اجتماعی اداره کل بهزیستی استان اصفهان تاکید کرد: با شروع فصل گرما شمار کودکان کار افزایش می یابد، چراکه اوقات فراغت بیشتری دارند و از طرف دیگر مسافران و گردشگران بیشتری در سطح شهر وجود دارد.

به گفته ناجی ، فعالیت کودکان کار در اجتماع ، چهره خوشایندی برای شهر ندارد، بیشتر این کودکان در مراکز خرید و گردشگری شهر فعالیت می کنند و با درخواست از گردشگران و مسافران سعی در برانگیخته کردن حس ترحّم آنها دارند ؛ باید حمایت و شناسایی کودکان کار به طور جدی و با همکاری سازمان های مختلف انجام شود که دیگر شاهد چنین صحنه های ناراحت کننده در سطح شهر نباشیم.

چرا کودکان کار می کنند؟
بسیاری از خانواده ها از کار کردن فرزندان خود آگاهند و آن را کمک خرجی برای خانواده می‌دانند. برخی‌ اجبار و فقر را برای کار کودک خود عنوان می‌کنند و برخی دیگر بی سرپرست و بیمار بودن سرپرست خانواده را. اما هرچه که باشد کار کردن کودکان موضوعی دردناک است که تا کنون هرچه تلاش شده تا جلوی آن گرفته شود اما باز هم این کودکان را در گوشه و کنار خیابان‌ها در حالی که کالایی کم ارزش در دست دارند و برای فروش آن التماس می‌کنند، می‌بینیم.

معاون امور اجتماعی اداره کل بهزیستی استان اصفهان گفت: به نظر می‌رسد در این زمینه معضل اصلی، خانواده‌هایی هستند که از طریق این کودکان کسب درآمد می‌کنند، نگرش این خانواده‌ها باید با حمایت‌های روانی و اجتماعی تغییر یابد.

مجتبی ناجی بهره‌کشی از کودکان و وادار کردن آن‌ها به کار را مصداق بارز کودک‌آزاری عنوان و اظهار می کند: در برخی شهرها باندها و شبکه‌هایی برای سوءاستفاده از کودکان ایجادشده اما در اصفهان چنین چیزی گزارش نشده است.

مؤثرترین کمک مردم به کودکان کار، کمک مالی نکردنِ به آنان است
وی گفت: مؤثرترین کمک مردم به این کودکان، جلوگیری از ادامه روند کار این کودکان در خیابان کمک نکردنِ مالی به آنان است چراکه اگرچه این کودکان وضعیت رقّت‌باری دارند اما بعضا خانواده‌ها به‌طور عمد و برای تحریک احساسات مردم چنین وضعیتی را ایجاد می‌کنند، در این زمینه آگاه سازی مردم بسیار مهم است. مردم از روی دلسوزی به آنها کمک می‌کنند و حتی جنس‌های آنها را با قیمت بیشتر خریداری می‌کنند و این به خاطر فطرت پاکی است که دارند اما این اقدام به رفتار کودکان کار دامن می‌زند.

کمک به کودکان کار را به دستگاه‌های مسئول و حمایتی واگذار کنیم
کودکان، از آسیب پذیرترین اقشار اجتماع هستند که شرایط و سبک زندگی آنان، بدون شک تاثیر بزرگی در آینده و سرنوشتشان ایفا می کند،با دلسوزی و ترحم رفتار این کودکان تقویت می‌شود و آنها به کمک گرفتن از دیگران عادت می‌کنند و شاید در آینده توانایی انجام کاری غیر از فعالیت‌های کاذب نداشته باشند. کمک کردن به کودکان کار را به دستگاه‌های مسئول و حمایتی در این زمینه واگذار کنیم و کمک کنیم تا آمار این کودکان کاهش یابد و ساماندهی شوند.