موقعیت فعلی شما : خانه/پرونده ها/فرهنگ و رسانه
126023
۲۱ آذر ۱۳۹۶
اختصاصی خبرگزاری کودک و نوجوان / پیشنهاد سازنده یک هنرمند حوزه کودک

نمایندگان مجلس ردیف بودجه ای جداگانه برای رسانه و کودک اختصاص دهند

در کشور ما برنامه سازان به نیاز روز کودکان توجه نمی کنند و برنامه ها را بر اساس نیاز کودکی های خود می سازند.این معضل در همه ابعاد تربیتی کودکان دیده می شود. مادرها،پدرها و سیاست گذاران کشور همگی نیازهای کودکی از دست رفته خود را بر نیازهای روز بچه ها مقدم می دانند.

کارشناس کودک و نوجوان و مجری برنامه های تلویزیونی گفت:بودجه ای رسانه ای کودک و نوجوان باید در لایحه بودجه توسط مجلس تصویب شود.

آزیتا رضایی در گفت و گوی اختصاصی با کودک پرس ،با اشاره به مشکلات برنامه سازی برای مهم ترین قشر جامعه در تلویزیون افزود: مدیران سازمان صدا و سیما با یکدیگر متفاوتند.گروهی دلسوز کودک هستند اما پول ندارند و عده ای که پول کافی در اختیار دارند هیچ درکی از کودک ندارد و فکر می کند بچه ها که مهم نیستند و بزرگ ها را باید آرام کرد.

وی با اشاره به اینکه نگاه غالب در صدا و سیما مربوط به گروه دوم مدیران است اظهار کرد:چون این نگاه حاکم است اتفاق مفیدی برای کودکان در حوزه رسانه نمی افتد و مدیری که می فهمد همچنان دستش خالی است.

این کارشناس حوزه کودک تاکید کرد: در حال حاضر بودجه های موجود صرف برنامه سازی های بی مورد شده و یا برای برنامه هایی با مخاطبان بزرگسال مصرف می شود.باید ریشه ای به موضوع نگاه کرد و وقتی بودجه سازمان صدا و سیما در مجلس شورای اسلامی بودجه مشخص می شود برای حوزه کودک و نوجوان بودجه جداگانه ای تصویب شود و اگر چنین نشود تا ابد مشکلات برنامه سازی برای کودکان و نوجوانان ادامه دارد.

خاله رویای تلویزیون ایران با اشاره به وضعیت بودجه حوزه کودک ادامه داد: بودجه صدا و سیما در مقایسه با وسعت فعالیت ها و وظایفی که انجام می دهد بسیار اندک است اما با وجود همین کم بودن میزان بودجه باید هدفمند برنامه ریزی شود.نمایندگان مجلس باید در هنگام بررسی لایحه بودجه ردیف بودجه جداگانه ای برای موضوع رسانه و کودک تعیین کنند.

رضایی نبود ردیف بودجه اختصاصی برای کودکان را گواهی بر بی توجهی عمومی به کودکان دانست و اظهار کرد:همین نگرش سبب شده مسئولان صدا و سیما بگویند که برنامه ها با اسپانسر تولید شود.حال هر تبلیغی که می خواهد باشد.پیش از این گمان می کردم اسپانسر(حامی مالی) خیلی بد است اما در شرایط کنونی می بینم که لااقل حامی مالی کمک می کند برنامه زنده بماند و روی آنت باقی باشد.

مجری جوان اما با سابقه تلویزیون با بیان اینکه انقدر گرسنه مانده ایم که به خوردن هر چیزی راضی شده ایم اظهار کرد:برنامه های سیما برای کودکان باید مغذی بوده و روح کودک را ارتقا بخشد.

وی با انتقاد از برخی که می گویند فقط کلمات رکیک خط قرمز تربیتی کودکان است، یادآور شد:می گویند فلان حرف را نزنید که بچه ها یاد می گیرند اما اصلا نمی گویند که مسائل را ریشه ای ببینید و به بچه ها یاد بدهید.در حال حاضر در برخی برنامه ها موضوعاتی را مطرح می کنیم که بچه از آن ها هزاران نکته نادرست و غلط  می آموزند. اگر بچه ای کلمه ای به کار برد که بزرگترها مثل نقل و نبات می گویند بی ادب است اما اگر دوست نداشتن و مهر نورزیدن، دشمنی، حسادت، لجبازی و …را از برنامه ای بیاموزد اشکالی ندارد.

رضایی در ادامه با اشاره به اینکه برنامه های تلویزیونی کودک در برخی موارد مبنای زندگی بچه ها را بر پایه رقابت و حسادت بنا می کنند تصریح کرد: باید قبل از برنامه سازی همه کسانی که در سازمان صدا و سیما و رسانه برای کودک کار می کنند رویکردهای جدید تربیتی را بدانند و با روش های جدید تربیتی آشنا شوند تا یاد بگیرند که با کدام روش باید با کودک حرف زد.ادبیات ما با بچه ها اشتباه است.به بچه ها می گوییم کی از همه خوشگل تره؟ بچه می بیند اگر خوشگل نباشد باید حذف شود. همه بچه ها فکر می کنند من زیبا نیستم و دیگری است که زیباست؛ چون همه ما گرفتار سرخوردگی پنهان و آشکار هستیم و جوی در کشور ما حاکم است که همیشه فکر می کنیم ما بدیم و دیگری خوب. “مرغ همسایه غاز است” در فرهنگ ما ریشه دارد.

وی با مقایسه تولیدات خارجی حوزه کودک اذعان کرد:برنامه های تلویزیونی کودک در ایران بینش و نگرش برای کودکان و نوجوانان ایجاد نمی کند.اما خارجی ها برای همه کارهایشان بستر سازی کرده اند.آن طرفی ها فیلم های معنوی از دین ما ساخته اند که ما هرگز در این سال ها نساخته ایم.آنها با قدرت ظاهر شده اند. برای کارشان زمینه و بستر فراهم کرده اند.قبل از اینکه برنامه بسازند عده ای کارشناس و روانشناس با سواد و به روز و موثر دور هم جمع می شوند و بعد برنامه سازی می کنند.

رضایی ادامه داد:در کشور ما برنامه سازان به نیاز روز کودکان توجه نمی کنند و برنامه ها را بر اساس نیاز کودکی های خود می سازند.این معضل در همه ابعاد تربیتی کودکان دیده می شود. مادرها،پدرها و سیاست گذاران کشور همگی نیازهای کودکی از دست رفته خود را بر نیازهای روز بچه ها مقدم می دانند.

این کارشناس ادبیات در ادامه بر ضرورت آگاه سازی فعالان حوزه کودک تاکید کرد و افزود:پیش از اینکه به برنامه سازی فکر کنیم باید ادبیات و نگرش آدم هایی را که در حوزه کودک کار می کنند را  از ادبیات گرفته تا شعر، نمایش و … اصلاح کنیم.باید پیرایش شویم و ادبیات صحیح تری را جایگزین  ادبیات کنونی کنیم.

وی با انتقاد از اینکه موسیقی کودک جایگاه مناسبی ندارد اظهار کرد:در میان کودکان زمانی که موسیقی فاخر و ارزشمند و حتی مرتبط با سن کودک پخش می شود هیچ عکس العملی ندارند اما اگر آهنگ های ماهواره ای و مهمانی ها را پخش کنید با انرژی و شور و هیجان همخوانی هم می کنند.

این مجری تلویزیونی  حوزه کودک در پایان تأکید کرد:مهر و عشق ورزیدن و کسب دانش در حوزه کودک ربطی به پول ندارد و می‌توان برای آنچه به ذهن فرزندانمان تزریق می‌کنیم نگران بود.بهداشت روان هیچ نقشی در برنامه‌های کودک ندارد.اما امیدوارم بر اساس روندی مشخص و علمی به بهداشت روان کودکانمان کمک کنیم و در همین راستا برنامه‌سازی کنیم.

به اشتراک بگذارید :

ارسال نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظر:
نام:
ایمیل:

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

آخرین اخبار